2014 Januari-April Afbouw 1

Als eerste in het nieuwe jaar een wandeling gemaakt en van een afstand naar ons huis gekeken. Een wandeling op nieuwjaarsdag behoort tot dezelfde categorie als kijken naar het nieuwjaarsconcert en het schansspringen. Voor ons de eerste wandeling op deze dag in Kopscheid. Van een afstand ziet het huis er al behoorlijk uit als op de tekeningen die we voor het ontwerp gemaakt hebben. Kijk en vergelijk met de plaatjes onder de Tab 2010. Helaas is ook duidelijk te zien dat er nog heel wat geschilderd en afgewerkt moet worden, maar daar is het nieuwe jaar natuurlijk bij uitstek geschikt voor.

Als eerste klus gaan we verder met het maken van glaslatten. Een klus waar we nog een flink aantal dagen mee bezig zijn, want alle glaslatten aan de binnenkant moeten nog (op maat) gemaakt worden. Veel kunnen van de met het huis geleverde hout gemaakt worden. Hoewel dit ook op lengte gemaakt moet worden, van afgeschuinde/afgeronde kanten voorzien moet worden en ook nog van gaatjes voor de schroeven. Een flink aantal moet echter speciaal gemaakt worden. Terwijl wij 3 jan druk in de weer zijn, wordt er aangebeld.

Dorpskinderen in volle 3-Koningen outfit staan voor de deur om ons huis te zegenen. Ze zingen de traditionele 3-Koningen liederen en schrijven de zegening op de deurpost. Voor als het slecht te lezen is op de foto:
20 C+M+B+14. Wat het precies betekend weten wij (nog) niet, maar we hebben deze "zegening" veel op andere huizen zien staan en vroegen ons altijd af waar dit voor was. Nu weten we dat in ieder geval.

Op 4 januari rijden we naar Frankrijk. Oorspronkelijk zouden we hier oud-en-nieuw met Bart, Jacq, Marten en Joke vieren, maar wegens omstandigheden moest dat een week worden uitgesteld. Heerlijk een week met vrienden en even niet met het huis bezig, hoewel we ook hier nog even klussen. We genieten volop van lekker eten, de markt etc. etc. Bart en Jacq wederom bedankt voor de gastvrijheid en gezelligheid. In de bossen hebben we verschillende opkomende sparren en dennen zien staan. We besluiten er 5 uit te
graven, mee te nemen en bij ons in de tuin te planten. Ze zijn nog klein maar de jonge geschiedenis van deze boompjes maakt ze natuurlijk extra leuk. We hopen dat ze de reis hebben overleeft en hier tot volle wasdom komen.
Teruggekomen gaan we weer verder met de glaslatten. Echt een hele klus, maar de eeterker is inmiddels klaar en de voorgevel (of is de gevel aan de tuinzijde de achtergevel?) schiet ook al aardig op.
Dan een bericht van de dakdekker, dat ze de volgende dag, 17 januari, willen
beginnen met het aftimmeren van de onderzijde van het dak. Helaas alleen aan de buitenkant. Aftimmeren van de binnenkant van het dak zullen we zelf moeten doen. We zijn hier om meerdere redenen blij mee, namelijk ook dat de steiger rond het huis nu verplaatst en voor een deel opgeruimd gaat worden.  Op de dag voor Kerst heeft het enorm gestormd en op Kerstavond zijn 2 platforms van de steiger gewaaid. We hoorden een enorm kabaal en met de zaklamp zijn we gaan kijken wat er aan de hand was. We zagen

 op het grindpad van de kelder stukken dakpan liggen en dat een platform
helemaal scheef bovenop een ander platform op de steiger lag. We begrepen direct wat er gebeurd was; het platform was van de voorzijde van de steiger gewaaid en over het dak geslagen en op de steiger aan de zijkant terechtgekomen. In het donker en gegeseld door de storm en de regen zijn wij de (voor ons gevoel toch al niet zo stabiele) steiger opgeklommen om de schade op te nemen en het losliggende platform met ratelbanden vast
te leggen. Echt een leuk karweitje voor Kerstavond. De volgende dag vonden we
een tweede platform in de tuin. De vrijdag na Kerst is de dakdekker direct langs geweest met nieuwe pannen om de schade te repareren. Dat hij met Kerst niet kwam hadden we alle begrip voor, maar ook mooi dat hij de eerste werkdag kwam opdagen. Buiten gebroken dakpannen was er geen schade, dus dat viel gelukkig mee. Maar we waren dus blij dat er iets met de steiger ging gebeuren.
De onderzijde van het dak wordt bekleed

met platen van 5 meter lang, om zo min mogelijk naden te krijgen. Een hele klus
om deze platen op maat te maken, met alle uitsteeksel van balken en kolommen, en dan ook nog tegen het dak aanschroeven. Wij waren al onder de indruk van deze heren, maar met deze klus werd hun opgebouwde reputatie nogmaals bevestigd.
We hebben gelijk van de kracht van de heren gebruikgemaakt om de balken voor het balkon naar binnen te brengen. Voor ons tweeën zijn deze balken, van 7,5 meter
 lang, echt te zwaar. Nu ze binnen zijn kunnen we ze schilderen (lees: kan Marjon
ze schilderen, schuren en schilderen), waarna we ze kunnen gaan monteren. Dat monteren wordt gezien het gewicht ook nog een interessante klus, maar dat zien we dan wel weer. 
Voordat de dakplaten tegen de voor- en achtergevel aangebracht kunnen worden, moet boven de ramen nog wat getimmerd en moet geïsoleerd worden. Gezellig weer even boven op de steiger bij de nok van het dak, maar: klaar is klaar en af is af.

Het aanzicht van het huis knapt enorm op van deze beplating. Het dak wordt er
veel rustiger door en het huis gaat steeds meer lijken op de Autocad gerenderde plaatjes. Het genieten is echter van korte duur, want we krijgen een telefoontje van de glasleverancier dat aan het eind van de dag (22 jan) de resterende deuren worden afgeleverd. Later een telefoontje dat het morgenochtend vroeg wordt. Als eerste zullen we moeten zorgen dat er ruimte is om de deuren naar binnen te brengen en om te werken. De 1 keer geschilderde
balkonbalken mogen dus weer even aan de kant. We zijn de rest van de dag bezig met opruimen en plaats maken voor de dingen die morgen komen gaan. We hebben eigenlijk geen idee wat ze nu precies komen brengen. Uit de telefoontjes hadden we in ieder geval begrepen dat de keukendeur zou komen, maar of er nog meer komt weten we niet. Voor de zekerheid maar zoveel mogelijk ruimte gemaakt opdat overal gewerkt kan worden. We hopen dat dit klusje niet voor niets was, maar eigenlijk weten we alleen maar
dat er wordt afgeleverd. Over monteren is met geen woord gesproken. Voor de zekerheid de wekker gezet en even na zevenen zijn we boven. De vrachtwagenchauffeur is al aan het uitladen. Het is nog hartstikke donker, maar de voordeur staat al op de heftruck. Fijn dat u er bent, zegt hij, waar kan ik hem neerzetten? We zien dat de voordeur er in ieder geval bij is. En daar zijn we extra blij mee, want we hebben de laatste weken een voortdurende strijd gevoerd met de katten uit de buurt om ze uit ons huis te
houden. Voor hun is dit niet alleen de ideale droge slaapplek, maar het zaagsel rond de afkortzaag blijkt ook de ideale kattenbak te zijn. Mogelijk gaan wij binnenkort deze strijd in ons voordeel beslechten. Naast de voordeur zien we ook de zij- keukendeur en een schuifpui, dat ziet er in ieder geval goed uit. Even nadat we hebben geholpen met het uitladen van de vrachtwagen, komen de mensen van het glasbedrijf aan. Net op tijd om de vrachtbrief af te tekenen, maar duidelijk te laat om te helpen met het leegsjouwen van
de vrachtwagen. Wel is gelijk duidelijk dat ze vandaag ook gelijk willen monteren, wij zijn de laatste om ze op andere gedachten te brengen. Er worden 2 teams gevormd, het ene team begint met de schuifpui en het andere met de andere deuren.
De keukendeur zit er relatief snel in. De vraag is of ze verder gaan met de voordeur of het raampje boven de keukendeur. Er is nu nog tijd genoeg voor de voordeur en als eerst het raampje wordt gemonteerd, mogelijk niet meer. Duidelijk dus, ook de voordeur wordt vandaag geplaatst.
Het monteren van de schuifpui blijkt echter een stuk ingewikkelder. Dat komt doordat wij natuurlijk weer iets bijzonders willen. Normaal wordt een schuifpui geleverd als een groot raam, met een vast en een beweegbaar deel. Het beweegbare deel is de eigenlijke schuifpui, maar dit is bijna onlosmakelijk verbonden met het vaste deel. Omdat bij ons het glas zonder raam in de kolommen en balken is geplaatst, willen wij het vaste deel van de pui helemaal niet hebben. Dat vaste raam is dan ook niet geleverd, maar voor de rest is alles zo
gemaakt alsof dit vaste raam er wel is/c.q. komt. Dat valt ook voor de monteurs goed tegen. Nu moeten ze het hele raam, alle balken, geleiders rails etc., ter plekke pas maken. Een tweede complicerende factor is, dat wij het bewegende deel/de schuifpui zo breed wilden hebben dat de glasopening precies ze breed was als de afstand tussen de kolommen waar hij in gesloten toestand voor komt te staan. Dan is het net alsof ook bij de schuifpui het glas in de kolommen zit, gelijk de andere beglazing. De breedte van de schuifpui
klopt wat dit betreft precies, hulde aan de man die alles heeft opgemeten en heeft doorgegeven aan de fabriek. Maar om de schuifpui dan helemaal te kunnen openen, zijn de geleidingen en de rails langer dan bij ons geplaatst kan worden. De consequentie dat het raam dan een klein stukje niet open kan, nemen wij graag voor lief (wat is 20 cm op een opening van 3 meter). Maar nu moeten veel onderdelen ook in de lengte op maat gemaakt worden.
Met het plaatsen van de andere deuren gaat het voortvarender. Voordat er
geplaatst kan worden moeten wij zelf nog het een en ander timmeren en isoleren. Wij hadden dit bewust niet gedaan omdat wij niet exact wisten wat er nu wel en niet nodig was. We hadden het keukenraam voorbereid en dat konden wij dan ook als eerste weer weghalen. Hebben wij op deze hectische dag ook nog wat te doen. In de ochtend worden ook de ruiten voor de schuifpui en naast de voordeur afgeleverd. Altijd een prettig gevoel als zo'n enorme en kwetsbare ruit midden in deze ruimte vol hectiek staat. De kleine raampjes naast de
deur, zijn net als al het andere glas in de gevel 3 laags. Allen bij deze raampjes hebben we het middelste ruitje half mat laten maken. Zo komt er dadelijk wel volop daglicht binnen, zonder dat men door dit glas naar binnen kan kijken en het bespaart hier weer mooi op gordijnen. Op deze donderdag worden wel de keukendeur en de voordeur geplaatst, maar het raampje boven de keukendeur en de schuifpui nog niet. Hiervoor komen ze zaterdag terug, tenminste als wij het goed vinden dat ze op zaterdag komen. Wij zijn uiteraard de
beroerdste niet en ze zijn van harte welkom. Wij zullen (als altijd) voor koffie zorgen (en zomers voor bier, kratten vol).
Zaterdag zijn de heren en de dame weer vroeg aanwezig. De laatste profielen worden ver/gezaagd en alles gemonteerd. De schuifpui wordt gemonteerd en er wordt gekeken of hij overal goed loopt, alles weer uit elkaar dus, aanpassen en opnieuw monteren. Dan kan het ruitje (ook weer meer dan 200 kilo) in de schuifpui. Altijd een spannende klus. We begrijpen nu pas waarom deze ruit direct naar binnen
moest, terwijl de glasbok nog steeds (leeg) buiten staat. De ruit had niet meer door de voordeur gekund. Eindelijk is de schuifpui gemonteerd en ze moeten maandag nog een keer terugkomen om na te stellen.
Zodra iedereen verdwenen is, halen wij het plastic zeil weg dat we met Bart en Jacq hadden geplaatst. Voor het eerst kunnen we nu door glas over de volle breedte naar buiten kijken en het valt niet tegen. Ook loopt de schuifpui lichter dan waar we bang voor waren en gaat hij ook bijna helemaal open. We merken dat hij nog wel iets
nagesteld moet worden en gaan er van uit dat hij maandag helemaal perfect loopt. Ook de andere deuren zien er helemaal uit zoals we gedacht hadden en over het rood van de buitendeur zijn we meer dan tevreden. Een paar zaken moeten nog aangepast worden en met name klopt het hang en sluitwerk niet. Gelukkig blijkt dit wel goed besteld te zijn, dus aanpassen mag geen probleem zijn.
Wel heel gek dat we nu een sleutel nodig hebben om ons eigen huis in te kunnen, maar ja de trap binnen zal nog wel even op zich laten wachten. Wij kunnen ondertussen weer verder waar we het vorige jaar mee hebben afgesloten en het nieuwe jaar mee zijn begonnen, isoleren en het maken van glaslatten.

We werken gestaag verder aan het maken van glaslatten. We dachten al dat het een hele klus zou zijn en helaas worden onze gedachten dubbel en dwars bevestigd. Elke ruit moet worden ingemeten, glaslatten op maat gezaagd, glaslatten voorzien van ronde kanten en geschuurd, als laatste monteren en dan de volgende. Gelukkig krijgen we wat afleiding, Mark met zijn vriend Gijs komen een lang weekend langs. Gijs is bezig een huis te kopen dat gerenoveerd moet worden en komt nog snel bij ons afkijken. Aan het eind van het weekend is de conclusie eenvoudig, hij mag nog vaker langskomen. Als eerste klus zagen we de 7,5 meter lange balken voor het balkon op maat. Marjon heeft ze al geschilderd, maar zij zijn te zwaar voor ons om verder te bewerken. Met Mark en Gijs een karweitje van niks. Dan maken we de benodigde latten om ook in de garage glas te kunnen bestellen. Met zo veel handige handen is ook deze klus weer snel gebeurd. Wel lekker, kan eindelijk de garage ook glasdicht gemaakt worden, nog wel ff glas bestellen. 
Dan de volgende klus, we durfden het eigenlijk niet te vragen. Maar gelukkig wisten de heren niet wat ze te wachten stond en toen wij voorstelden het dak te isoleren vonden ze dat een goed idee. Nou was ook dit werk met z'n allen een stuk beter te doen en schoot het lekker op. Met de steiger in de vide konden we ook hier goed bij het dak en hoefden we niet elke keer naar beneden en weer naar boven. Mark en Gijs sneden de isolatie, gaven dit aan op de steiger en hielpen met allerlei gereedschap om de isolatie op de juiste
plek te krijgen. Nu we toch hier op de steiger staan, kunnen we gelijk even kijken of de dakramen in de vide ook echt werken. Zonder problemen gaan ze open en dicht. Misschien wel de enige en laatste keer, want zonder steiger komen we er niet bij. Het isoleren van het dak schiet lekker op, maar de tijd is net tekort om het hele dak af te krijgen. Een paar dagen nadat de heren weer, in dank, zijn vertrokken, sneeuwt het licht en de temperatuur is rond het vriespunt. Grappig om te zien is dat de sneeuw op het geïsoleerde deel van het dak blijft liggen en op het andere
stukje direct wegsmelt. Binnen is de temperatuur niet hoog, maar het effect van de isolatie is overduidelijk zichtbaar.
We hebben weer besteld materiaal binnen gekregen en nu voor de automatisering van ons huis. Speciale schakelaars voor het met afstandsbediening kunnen bedienen van zonwering etc. en ook nog een paar thermometers die ook op dit systeem aansluiten. Als eerste gaan we het raam boven de keukendeur automatisch openend maken. Op het raam zit een motorbediening en we hebben er een


inbouwtrafo bij gekregen. Het systeem werkt op 24V gelijkstroom en de motor heeft maar 2 draden. Open of dicht is dus een kwestie van ompolen. Maar dat is niet zo eenvoudig met een schakelaar waar 3 draden uitkomen. Ik had 2 24V relais gekocht, 1 reserve. Na veel puzzelen het geheel aangesloten met het relais, maar helaas blijkt het relais te traag en werkt het niet. Terug achter de computer nieuwe schema's tekenen, het lukt mij alleen met behulp van 2 relais, dan is de oude stroom echt weg voor dat de omgekeerde

geschakeld wordt. Dit blijkt te werken en we kunnen nu (als we er stroom opzetten) het raam overal vandaan bedienen met de afstandsbediening, maar ook met onze telefoon. Hopelijk zijn voor de buitenjaloezieën geen extra relais nodig.
We installeren een thermometer in de kelder, de begane grond en buiten. Nu kunnen we mooi zien welke effecten het buitenweer en de zon op de temperatuur en de op de warmtepomp hebben. De buitenthermometer maken we openbaar toegankelijk. Wil je exact weten hoe warm of hoe koud het bij ons is, download dan de
homewizard weather app en je kan het altijd even nakijken. Later koppelen we ook onze wind- en regenmeter.
We krijgen ook weer (nog meer) materiaal binnen, nu om de buitenmuren en de garage te isoleren. Nu de steiger er nog steeds is, moeten we hier nuttig gebruik van maken. De eerste vraag is wel, waar we al die rollen moeten laten, want dadelijk staat het zo vol dat we niet meer kunnen werken.
We beginnen op de steiger met het schilderen van de oostgevel, want daar

kunnen we het slechtst bij met onze eigen steiger. De onderkant van het dak met de nieuwe beplating is als eerste aan de beurt. Het is eigenlijk te nat en te koud om te schilderen, maar we hebben geen keus. De dakdekker heeft al aangekondigd dat hij de steiger nodig heeft en op de helling aan deze kant van het huis hebben we hem echt nog even nodig. Bescherming van het hout heeft nu de eerste prioriteit en als de verf wat minder glanst, dan is dat (helaas) een typisch geval van jammer. Het schilderen valt als klus mee, maar het zijn
wel grote oppervlakken, de verf schiet er doorheen. We hebben flink wat voorraad gekocht, maar na de eerste laag op dit stuk van het dak, is ook gelijk de eerste emmer leeg. Na de onderkant van het dak verven we al het houtwerk van deze gevel. Dan nog een keer het dak en de tweede laag op het houtwerk. Door de steiger en de bomen zie je er niets van, maar wij weten dat het gebeurt is en dat het er goed uitziet. We schilderen gelijk 2 panelen van het dak aan de voorkant. Als we klaar zijn zien we de auto's; vol met verfspetters en nergens
droogde de verf, behalve uiteraard op de auto's. Behoorlijk balen, maar mogelijk dat een goede poetsbeurt veel verbetert.
Nu deze gevel geschilderd is en de steiger er nog staat, geven we dit door aan de glaszetter. Dan kan hij deze gevel ook vast afwerken, kitten van het glas aan de buitenkant en monteren van de buiten-jaloezieën. Ze komen op 25 feb en de vrouwelijke glaszetter en haar hulpje beginnen met het monteren van de buiten-jaloezieën. Ik zorg gelijk dat de bekabeling naar binnen wordt gevoerd en probeer mijn speciale schakelaar. Het werkt perfect,
zonder problemen gaan de jaloezieën naar beneden en weer omhoog. Echt proberen kunnen we pas als ook de spandraden waarlangs de jaloezieën lopen zijn gemonteerd, maar eerst het glas kitten. Deze dame blijkt dit erg mooi te kunnen en ze blijkt dit ook erg leuk werk te vinden. Wat ons betreft mag zij de rest ook doen.
De volgende dag hebben zij het dubbelglas voor de garage ook bij zich. Dit wordt gemonteerd en gelijk afgekit. Klaar, hoewel ik hier ook aan de binnenkant nog glaslatten moet maken.
Vervolgens worden de spandraden van de jaloezieën gespannen en kunnen we ze echt proberen. We kunnen niet wachten, er wordt nog afgemonteerd en de jaloezieën zakken al. Van buiten ziet het er ook prachtig uit. Jammer dat ze nu alleen nog op deze gevel gemonteerd kunnen worden.
Op de foto hiernaast niet alleen de jaloezieën te zien, maar ook onze nieuwe huisgenoot. Omdat we ons toch al verveelden was het wel tijd voor een nieuwe hond. Een zilvergrijze labrador en hij heet Jussi. Een advertentie in het lokale sufferdje heeft ons verleid te gaan kijken bij een nestje in de buurt en natuurlijk waren we gelijk verkocht. We waren wel even vergeten hoeveel werk een puppy met zich meebrengt. Maar er komt weer heel veel gezelligheid voor terug. En verven op de steiger gaat niet met z'n tweeën, dus kan er een (lees Marjon) mooi voor Jussi zorgen terwijl de ander (lees Lex) op de steiger staat.
Met het binnengekregen materiaal beginnen we met het afwerken van de wanden tussen de houten vakwerkconstructie.

Als eerste maken we schotten van OSB en houten balkjes. We schroeven de OSB tegen de balken die aan de achterzijde van de wanden aan de binnenzijde zijn gemonteerd. In de zo ontstane vakken brengen we steenwol isolatiedeken aan. De kleine randjes proppen we vol met de reststukken die we van het isoleren van het dak hebben overgehouden. Dan brengen we een laag speciale waterdichte en ademende folie aan. De randen plakken we zorgvuldig dicht met tape. Ook deze tape is speciaal voor dit doel en heeft met de folie samen een garantie van 50 jaar. Hopelijk

maken wij het einde van de garantie nog mee en reken er in dat geval op dat we een week voor het verstrijken van de garantie-termijn gaan controleren. We hebben zelden een tape gebruikt die beter plakte als deze, de kleefkracht is werkelijk ongelofelijk. Zit het aan je vinger, dan heb je toch even een probleem.
Bovenop de folie brengen we latten aan, die we vastschroeven op de schotten tussen de isolatie en achter de folie. Op de latten monteren we speciale platen voor gevels. De platen zijn ademend en isolerend, nu

we ze in onze handen hebben, moeten we vooral aan veredeld zachtboard denken.
De platen kunnen zonder nabehandeling maximaal 4 weken buiten gemonteerd zijn. Gelukkig is de steiger er nog en gaan we snel verder met de afwerklaag. Op de platen wordt met een zeer grove lijmkam een speciale wapeningsmortel met hoge kleefkracht aangebracht. In de natte rillen drukken we een wapeningsgaas. Dit gaas moet scheurvorming en speciaal op de naden van de platen, tegengaan. Het geheel wordt met dezelfde mortel glad
afgestreken. Nu moet het een week drogen en dan moet er eerst een grond- en hechtlaag aangebracht worden. Nadat ook deze weer gedroogd is, kan de uiteindelijke stuc laag worden aangebracht. Dan zijn de buitenmuren klaar. Maar dan alleen nog aan deze gevel. Hopelijk hebben we genoeg tijd voordat de dakdekker zijn steiger echt nodig heeft. We gaan tijdens het drogen vast verder met de buitenmuren van de begane grond (van deze gevel). Vieren ondertussen ook nog even de 60e verjaardag van Els en waar we bang voor
waren gebeurt; op woensdag 5 maart komt de dakdekker voor zijn steiger. Gelukkig hebben we een goede relatie met de medewerkers en begrijpen ze dat ik de steiger aan de oostkant graag nog wat langer heb. Ze demonteren veel van de overige steigers en kannibaliseren deze steiger van alle niet essentiële onderdelen.
De wel erg kale steiger blijft nog even staan en wij zijn hier heel blij mee. Donderdag gauw weer verder met de buitenmuren, we hebben alle materialen in huis en het weer is ook goed. Kijken hoe ver we komen.

Het zijn dezelfde werkzaamheden als bij de gestucte muren boven. Eerst stroken zagen van OSB platen, balk er op en dan als verstevigingsrib op de platen van de muur. Isolatie er tussen, speciale folie er overheen spannen en alle randen afdichten met tape. Latten ervoor, platen erop, gaas met speciale mortel, hechtlaag aanbrengen en afstucen. We werken hard door omdat de steiger elke dag opgehaald kan worden.
Dan een uitnodiging in de bus voor Burgbrennen op 8 maart; geen idee wat het is.

We vragen aan de buren wat Burgbrennen inhoudt, en we begrijpen dat het smiddags begint en eindigt met eten en drinken.
Het is het weekend dat Inge en Arian komen logeren en we gaan zaterdagmiddag kijken wat er precies gaat gebeuren. De trekker met aanhanger rijdt door het dorp en verzamelt al het snoeihout dat aan de weg ligt. Dat weten we dus ook weer, voor het Burgbrennen snoeien en dan kom je van het snoeiafval af. Van het verzamelde hout wordt een brandstapel gebouwd en hier gaat gelijk nog wat ander brandbaar afval bij. Als het donker is wordt de brandstapel

aangestoken en wordt op deze wijze Koning winter verjaagd. Uiteraard gaan er wat flessen met drank rond en wordt het steeds gezelliger. Dan gaan we naar het huis van de buren en daar worden traditionele roereieren met spek, brood en  een soort oliebollen geserveerd. Ook zelfgebakken taarten gaan rond en natuurlijk zijn er een paar flesjes bier en andere drankjes. Inge en Arian zijn met hun neus in de boter gevallen en de volgende dag is een wandeling door het bos hard nodig om de hoofden weer helder te krijgen. Het Burgbrennen hoort eigenlijk op zondag gevierd te worden, maar voor de dorpskinderen wordt dit hier op zaterdag gedaan. Nu kunnen wij in de tuin genieten van de vuren van de dorpen in de omgeving. Overal op de bergtoppen zien we vuren ontstoken worden, we genieten hier met volle teugen van.
Maandag snel weer verder met de buitenmuren van de oostgevel. We krijgen de hele oostgevel klaar, voordat de steiger wordt opgehaald. Nu kijken wat we verder nog kunnen doen, zolang de steiger er 

nog staat. We gaan verder met het schilderen van de onderzijde van het dak. Een klus waar we niet heel vrolijk van worden, want de steiger wiebelt behoorlijk en er zijn bovenop geen stangen waar je je aan vast kan houden. Bovendien is de steiger eigenlijk te smal om de uiterste randen te kunnen bereiken. We gaan gestaag verder. Eerst verven we de onderzijde van het dak voor de eerste keer wit. Dan schilderen we de balken grijs. Nu het fijnste klusje, alles schuren, schuren en schuren. Lekker zo boven je hoofd en

eigenlijk net buiten je bereik. Dan alle naden kitten en dan kunnen de onderzijde van het dak en de balken voor een tweede keer geschilderd worden. Het snijden van de randjes tussen het witte dak en de grijze balken is op de wiebelige steiger en net buiten je bereik een hele evenwichtskunst. Maar als het klaar is, is het ook een enorme stap voorwaarts. Je kan nu echt goed zien hoe het huis gaat worden. Als de steiger nu weggehaald wordt, hebben we echt alles gedaan wat we hiermee wilden doen, eigenlijk kunnen we nu niet wachten totdat

hij weg is, maar na het aandringen om hem te laten staan, durven we eigenlijk niet te vragen of ze hem weghalen. Later horen we dat de dakdekker in juni een klus bij de buren moet doen, je kan wel raden wanneer ze hem dus weg komen halen.
Het laatste weekend van maart komen Mark, Erik en Lieke weer langs. Uiteraard werken we met z'n alleen even aan de muur van plantringen. Maar we doen ook gezellige dingen waaronder een flinke wandeling door het bos. Aan het eind van het weekend is de eerste laag van de muur

helemaal klaar, de rest is nu een kwestie van stapelen en vullen met grond. Lekker dat het vervelendste stuk nu gebeurd is. Helaas is een weekend maar kort, we hopen dat ze snel weer een keer langskomen.
Na het weekend pakken we een andere klus op die er al een tijd ligt. We hebben een waterontharder gekocht en met de waterhardheid hier van rond de 15, is het geen overbodige luxe om hem snel aan te sluiten. We hebben inmiddels alle onderdelen in huis, dus we kunnen


beginnen. Het apparaat is veel groter dan gedacht, maar hij kan nog net naast het aanrecht staan. Ook monteren we gelijk een drukregelaar. Nadat alles geïnstalleerd is, kunnen we kijken of het echt uitmaakt. Nadat ook de boiler van de warmtepomp helemaal gevuld is met zacht water merk je het direct onder de douche met wassen. Het doucheraam maakt veel makkelijker schoon en kalkvlekken ontbreken. Aan de waterkoker is het helemaal goed te merken, deze moest elke 14 dagen ontkalkt

worden. Na één keer water koken was er al een witte aanslag van binnen, nu glimt hij na 2 weken nog als nieuw van binnen. Nu kunnen we eindelijk weer stoppen met het vullen van het koffiezetapparaat met flessenwater. We zijn benieuwd hoeveel zout we gaan gebruiken.
Omdat we weer veel kartonnen dozen etc. hebben is het weer eens tijd voor een vuurtje, dat kan mooi in de nieuwe vuurschaal. Marjon gaat ondertussen verder met het schuren van de tuinstoelen. Daar zijn we vorig jaar aan begonnen.

Lex werkt verder aan de deuren bij de balkons. Naast de deuren was alleen nog dicht gemaakt met OSB-plaat en dat mag niet te lang in weer en wind staan. We isoleren het met hardschuimen isolatieplaten. Hier bovenop brengen we weer de kleefmortel en het speciale gaas aan. Dan weer even met de voorstrijk insmeren en kan het gestuct worden, maar dat doen we met de resten die we overhouden van het stucen van de buitenwanden. Omdat het voorterrein

behoorlijk vol staat met materiaal en dit ook in de weg staat, gaan we verder met een klus die hopelijk flink wat van dit materiaal wegwerkt. De garagewanden klinkt als relatief weinig werk en heeft grote oppervlakken, dus ideaal om grote stappen te maken. We beginnen aan de tuinkant. De eerste wand gaat redelijk snel, want we hoeven alleen de motoren weg te rijden om de wand aan de binnenkant vrij te maken voor het vastschroeven van de balken. De balken, de waterdichte folie en de latten zijn hier snel aangebracht. Voor de andere wand staat de werkbank en inmiddels heel veel losse materialen. Echt ruimte hebben we niet in de garage, want hier liggen ook nog heel wat rollen isolatie opgeslagen en bijna alle materialen uit dat groene kasje wat in de tuin staat. Na veel heen en weer schuiven kunnen we bij de wand en kan ook deze afgewerkt worden. 
Omdat het maar prachtig weer blijft, begint het in de tuin ook wel erg droog te worden. We vrezen voor de geplante struiken en bomen en geven ze voor de

zekerheid maar elke dag water. We zitten natuurlijk niet te wachten op regen en dit prachtige voorjaar is natuurlijk heerlijk voor de buitenklussen, maar voor de tuin zou het zo langzamerhand wel goed zijn. Het aanleggen van een buitenkraan begint, met het gesleep van kannen water, behoorlijk te stijgen op de prioriteitenlijst. De leiding tussen huis en garage ligt er al, maar voordat we op de garage een kraan kunnen monteren, moet eerst een wand van de garage helemaal klaar zijn.
Inmiddels zijn twee van de 6 vlakken van 

de garage wanden zo ver dat de laatste stuclaag er op kan.
Geïnspireerd door het mooie weer hebben we ook nog wat planten gekocht. De planten die in de heg achter geplaatst werden gingen soepel in de grond, totdat we de resten van een oude fundering tegenkwamen. Na veel geploeter hebben we ook daar de planten in de grond kunnen zetten. Hopelijk doen ze het ook. De heg aan de straat planten was een hele klus omdat de grond hier niet geweldig was. Een geul uithakken met de houweel, vullen met goede grond en dan

planten. We waren gebroken, maar het eerste deel van de heg aan de straat staat.
Jan en Els kwamen gezellig ook weer een paasweekend langs. Met zijn bus had Jan gelijk een bestelling materiaal meegenomen. Als klus hebben we glaslatten gezaagd en de garagedeur afgehangen. De multiplex deur hadden we al maanden in huis, maar hij was te zwaar om even af te hangen. Met Jan lukt dat wel en ook deze deur hangt. Nu nog even schilderen en dan is de garage helemaal afsluitbaar.

We hebben niet alleen maar klusjes gedaan, we zijn voor het eerst in maanden ook eens een dag lekker uit geweest. Met z'n vieren zijn we eens lekker in de omgeving wezen sightseeën. Vogelsang stond al lang op het lijstje van Jan en Lex en met dit mooie weer een prima bestemming om te gaan kijken en wandelen. Verder ook nog wat andere dingen bekeken, veel gekletst en vooral heel veel gelachen. Zelfs een Paasweekend blijkt dan weer tekort te zijn, maar we zien elkaar vast weer snel.
Na het weekend als eerste de nieuwe deur van de garage geschilderd, uiteraard ook rood. Hierna de wanden in de voorstrijk gezet en de eerste wand gepleisterd. Nu kunnen we aan de slag met het aansluiten van de buitenkraan. Nu hoeven we niet meer met kannen water te
lopen. Voor dat we het in de gaten hebben is het al weer 1 mei. We wonen hier dus al weer een jaar, wat gaat dat toch snel.
Om 11 uur is het weer verzamelen en gaan de mannen met de kinderen een boom kappen in het bos. Teruggekomen eerst de boom schillen en dan wordt hij versierd door de vrouwen. Nadat de boom overeind gezet is, kan het echte werk beginnen. De BBQ wordt dit jaar in de speeltuin gemaakt. Helaas houden we het niet de hele dag droog, maar onder de huisjes wordt gewoon verder gegeten en gedronken.
Helaas slaat het mooie weer nu echt om en regent het elke dag wel een keer. Net te nat om nog een wand van de garage te stucen. Maar er zijn genoeg klusjes te doen. We maken balken naast de voordeur (die door Jan zijn meegenomen). De buitenlampen bij de voordeur worden geplaatst en aangesloten en we werken verder aan de wand van plantringen. De wand is nu bijna op hoogte en als we weer een lading vulkaansteen krijgen kunnen we eindelijk het terras af maken. Zo komt het eindresultaat elke keer weer een stapje dichterbij.