2012 Juni Mezenlaan Verkocht

Over gebrek aan belangstelling hebben we met de Mezenlaan nooit te klagen gehad. Zoals eerder beschreven was de eerste openhuizendag meer dan druk. Ook in de weken erna is er behoorlijk belangstelling, gedurende de zomer zeker elke 2 weken een bezichtiging. De Openhuizendag in de herfst wordt ook aardig bezocht, maar (gelukkig) niet zo druk als de eerste. In de eerste winter is er weinig belangstelling, gelijk aan de volgende winters.

Wel een prachtig pak sneeuw, wij zien dat natuurlijk gelijk als een prachtig afscheidscadeau van de natuur op de Mezenlaan. Wel een erg vroeg cadeau, zoal zal blijken.






In het tweede jaar neemt de belangstelling na de weer aardig bezochte Openhuizendag weer toe met tot in de zomer weer een bezichtiging
per 2 weken.
Een gezin komt langs terwijl wij in de voortuin aan het werk zijn, stelt vragen en gaat gretig in op de aanbieding binnen te kijken. We zullen een lang verhaal wat korter houden, maar zij komen in totaal 7 keer (ja ZEVEN keer) kijken, met aannemers, bouwkundigen en met zijn tweeën. Uiteindelijk doen ze na 4 maanden een bod wat ruim 20% onder de vraagprijs ligt. Voor niets duimen gedraaid en liggen woelen
in bed.

Ook deze winter gebeurt er niet veel. Omdat de Openhuizendag veel energie kost en geen enkele tweede bezichtiging opleverde, besluiten wij om niet mee te doen. Onze makelaars Niels Koenders en Arnoud Bakhuizen zijn het hier echter niet mee eens en gaan zelf een deel van de tijd op de Mezenlaan huizenkijkers entertainen.

Ook deze zomer weer trouw elke 14 dagen een bezichtiging, waarmee er al bijna 60 bezichtigingen zijn geweest, de bezoekers van de Openhuizendagen nog niet eens meegerekend. Na de zomer een tweede bezichtiging en een bod. Het bod ligt beneden onze minimumprijs en Niels moet al zijn vaardigheden inzetten om een bod te krijgen, waar wij na veel vijfen en zessen een laatste tegenbod op doen.
Op vrijdag, in de auto onderweg naar een weekje Dordogne bij onze oude buren en vrienden door dik en dun Bart en Jacq, horen we dat het bod is geaccepteerd. In een Uitgelaten stemming komen we aan in de Dordogne. De hele avond worden plannen gemaakt en zaken overdacht.

Het probleem van onderdak tijdens de bouwperiode wordt opgelost omdat we van onze gastheer Bart zijn oude caravan mogen neerzetten op de camping vlakbij Kopscheid. Onze buren Ton en Silvia rijden de caravan voor ons naar Duitsland, tijdens een heel gezellig tripje.

Perfect geregeld dus. Dinsdag erna krijgen wij het bericht dat de koper de overeen-gekomen prijs toch te hoog vindt en zijn bod verlaagd. Dit heeft zo'n impact op ons dat wij besluiten hier nooit op te reageren. Jammer, maar het is niet anders.
Moe geworden van de bezichtigingen die nog steeds gestaag doorlopen, besluiten wij het in de winter uit de verkoop te halen. Even een periode waarin wij niet ineens alles moeten opruimen en schoonmaken en waarna wij niets meer kunnen vinden, omdat alles even in een laatje is gegooid. Maar welk laatje kunnen wij ons nooit meer herinneren.
De winter gebruikt om eindelijk de lang geleden beloofde nieuwe keuken te maken. In de werkplaats van onze beste en oudste vriend is het niet alleen leuk werken, maar met de perfecte machines ook nog eens een makkie.
In het voorjaar 2012 ons huis weer op funda gezet en nogmaals de prijs verlaagd. Gelijk weer bezichtigingen en zoals gebruikelijk verder niets. Aan de Openhuizendag meedoen, daar hebben we helemaal geen zin in. Maar omdat we geen andere plannen hebben en we het goed kunnen vinden met onze makelaars Niels en Arnoud, besluiten wij voor hun speciaal toch mee te doen. Weer een zestal keer een bezichtiging, waarbij de laatste bezoekers wel veel oog voor detail van ons huis en inrichting hadden.
Ook de net nieuw gemaakte boekenkast naar eigen ontwerp, zien ze direct en bespreken zij op een erg prettige manier. Deze keer leuke mensen op deze dag en de weken erna is er wel weer een bezichtiging, maar niets bijzonders. En dan een bezichtiging, waarvan wij de bezoekers net nog treffen als we ons huis verlaten. Dat waren die twee waar we zo lang mee hebben staan praten op die open dag. Na de bezichtiging worden vragen gesteld over ons huis en uiteindelijk een bod uit gebracht. Wij vinden dit bod veel te laag, maar willen graag verder praten. Na behoorlijk wat gesprekken, met Niels als intermediair, komen wij er achter dat een opleverdatum ver in de toekomst bespreekbaar is. Uiteindelijk komen we tot een prijs met de bonus van overdracht uiterlijk voor 29 april 2013, een dag die al bijzonder voor ons is.
Dit heeft voor ons veel voordelen, we kunnen niet alleen voorlopig gewoon doorgaan met het werk wat juist nu erg druk is, maar ook starten met de bouw van de kelder en dadelijk direct van de Mezenlaan naar ons keldertje verhuizen. Vandaag woensdag 20 juni 2012 hebben wij de koopovereenkomst goedgekeurd en zijn alleen nog maar vol verwachting dat de handtekeningen gezet worden en de wettelijke bedenktijd voorbij is.
Vol vertrouwen en nog voller van zenuwen maken we een afspraak voor vrijdag met de geselecteerde kelderbouwer......
De koopovereenkomst zou op zaterdag door de koper worden ondertekend, hetgeen niet gebeurde. Op maandag 25 juni is er contact geweest met onze makelaar Niels, of hij de overeenkomst bij de koper in de bus kan doen, dan krijgt hij hem dinsdag ondertekend terug. Dinsdag geen ondertekende overeenkomst. Woensdag weer contact geweest, de overeenkomst komt er aan maar kopers hadden even geen tijd. Wij kunnen maar één conclusie trekken, het gaat ook niet meer gebeuren.
Donderdagochtend 28 juni om 9:30uur een telefoontje van Niels, hij heeft de ondertekende overeenkomst ontvangen. De datering is 25 juni, omdat er geen voorbehoud voor financiering o.i.d. is, betekend dit dat dondergavond om 24:00uur de wettelijke bedenktijd is afgelopen en de koop definitief is.

VERKOCHT

het bouwen kan definitief beginnen.....