2013 April Afbouw en verhuizen

Begin april hebben we maar één klusje; stuken van de muren van de badkamer, de slaapkamer en de bijkeuken (HWR). Eerste prioriteit de badkamer, tweede de slaapkamer en de bijkeuken zou mooi zijn als dat ook lukt. Door de betonnen ringbalk moet er soms op buitenmuren wel bijna 3 centimeter stuc op, om de muur glad te krijgen. Het is een enorme mixerij, die Marjon inmiddels ook kan en dat is maar goed ook want de stuc is zo uitgehard.
De laatste muur van de badkamer is relatief snel klaar. De volgende dag kunnen we

beginnen met de eerste muur van de slaapkamer. Bij elke muur die klaar is zie je de slaapkamer lichter worden, maar we weten ook dat er per muur wel 30 tot 40 liter water op de muur wordt gesmeerd. Met het nog steeds aanwezige vochtprobleem geen prettig idee. Gelukkig draait de bouwdroger nog elke dag zijn rondjes en per dag haalt hij 2 emmers van meer dan 10 liter uit de lucht. Bij de heersende temperatuur van ongeveer 7 graden in de kelder een hele prestatie.
we stuken elke dag een muur en doen

hiervoor of hierna andere klusjes. Ook materiaal halen en langs bij lokale bedrijven voor het aanvragen van offertes, of om te vragen waar de gevraagde offerte blijft, of om de offerte te bespreken omdat deze niet is wat we hebben besproken.
Uiteindelijk is de slaapkamer klaar en ook de entree van de bijkeuken. Na het stuken moet er wel flink worden schoongemaakt, want hoe Lex ook probeert, er komt niet alleen stuc op de muur terecht en dit vaak flink wat meer dan ons lief is. Wij moeten weer terug voor diverse zaken, waaronder inpakken voor de verhuizing.



Op weg van de Mezenlaan naar Kopscheid, maken we een tussenstop bij Ikea in Delft, voor laminaat en kledingkasten. Door een computerstoring kloppen de voorraden echter niet en besluiten we naar de volgende Ikea te gaan waar we langsrijden, die bij Breda. 2x Ikea op één dag, pfffff. Ook hadden we al de eerste verhuisdozen bij ons, dus weer een wagen vol. Wel een wagen die net weer voor 2 jaar is goedgekeurd voor de APK. Maar we merken wel dat hij zwaar geladen is want berg op is het weer terugschakelen.

We beginnen met het laminaat van de slaapkamer. Als we het laminaat direct op de zandcementvloer leggen, zou dat best wel kunnen klapperen als je er over loopt. Daarvoor wordt er altijd een tussenlaag gebruikt. Maar de materialen die te koop zijn isoleren ook warmte en dat is net iets wat je niet wilt met vloerverwarming. We kopen bij de lokale bouwmaterialenhandel een vlies, dat volgens ons net dik genoeg is om klapperen te voorkomen en weinig isolerende kwaliteiten heeft. Het blijkt in de praktijk prima te werken tegen klapperen van het laminaat.

Nadat het laminaat ligt kan de kledingkast in elkaar gezet worden. Aan de slag met de beroemde (of beruchte) inbussleutel dus.
We hebben 3 kasten gekocht, inrichting en verlichting. We beginnen met de kastrompen, maar na het leggen van het laminaat lukt het niet meer om die dag ook de kasten af te krijgen. De volgende dag verder. Het blijft altijd een heel werk, maar nadat ook de handgrepen zijn gemonteerd, zijn de kasten klaar en begint de ruimte op een echte slaapkamer te lijken.


Volgende karwei is de tegelvloer van de badkamer. Eerst alle materialen die nu in de badkamer staan ergens anders zetten. Er is volgens ons niets wat niet al minstens 2 keer verplaatst is en dat is helaas niet alleen van toepassing op de lichte materialen, maar ook op de zware. De nieuwe badkamerkast is te zwaar voor ons tweeën en moet da verwijderen.n ook weer gedeeltelijk gedemonteerd worden, op de foto van de slaapkamer hiervoor, kan je zien waar de kast terechtgekomen is. Dan de zandcementvloer weer eens helemaal schoon maken en ook alle taperesten van
de drain verwijderen. Dan uitzoeken hoe de tegels het beste gelegd kunnen worden en kan begonnen worden met het tegelen van de vloer. De eerste dag is de eerste helft van de vloer gereed.
De volgende morgen is het bijna windstil, een mooie gelegenheid om de inmiddels enorme stapel kartonnen verpakkingsmateriaal op te ruimen. Hoe kan je dit beter dan op de lokale wijze, een fikkie stoken. De hoeveelheid verpakkingsmateriaal maakte dat het nog

een flink fik werd, maar wij waren er weer vanaf en opgeruimd staat netjes.
Het weer is inmiddels heel anders als 2 weken geleden, toen het nog sneeuwde. Een heerlijk zonnetje en een temperatuur die eindelijk een waarde heeft die pas bij het voorjaar. Binnen worden warmterecords gebroken, was het hier normaal tussen de 4 en 7 graden, nu komt de thermometer boven de 10 en loopt zelfs op naar uiteindelijk 17 graden. Mmmm, dat belooft weer wat voor de zomer met ons ongeïsoleerde kelderdak.
 

Zaterdag kregen we bericht dat de aannemer, na de ook voor hem lange winter, weer verder wilde werken aan het grondwerk rond de kelder. Maandagochtend zijn de heren weer aanwezig met de graafmachine. Eerste klus het leggen van de mantelbuizen tussen garage en bijkeuken. Maar hier moeten een aantal zeer stugge leidingen door. Dit gaat alleen lukken als elke deel van de mantelbuis over de leidingen wordt geschoven en dan pas gemonteerd op het vorige deel. En zo doorwerken tot het laatste buisdeel geplaatst kan worden en dan de Volgende buis. Wij moeten vandaag echt de op zondag afgetegelde vloer voegen, want anders kan het badkamermeubel niet teruggeplaatst worden en dat zou een enorme handicap voor de verhuizing zijn. De heren van de aannemer mogen dan ook even zelf met de buizen en de leidingen aan de slag en soms kunnen we binnen heel goed horen hoe het werk vordert en hoe moeilijk het is. Maar uiteindelijk liggen beide buizen en lopen de leidingen van garage naar bijkeuken. Weer een hele stap verder.

De net opgeruimde bijkeuken ziet er echter minder uit. De nieuw getrokken leidingen lopen dwars over alles heen en maken de vloer bijna onbegaanbaar. Ook dat moet vandaag dus even opgelost worden, want vanavond moeten we terug om in te pakken op de Mezenlaan. De leidingen worden opgerold en samengebonden en achter het keukenblok opgeruimd. Dat scheelt al weer. Wel was er behoorlijk wat modder met de leidingen mee naar binnen gekomen, dus klaar zijn we hier nog niet met opruimen.

Na het leggen van de leidingen gaan de heren verder met het aanvullen van de grond. Ze hadden zelf nog een wagen grond bij zich en we komen op zeker nog steeds grond te kort. De tuin naast de garage is als eerste aangevuld met de apart opgeslagen vruchtbare bovenlaag van de grond. Ook weer een ander gezicht, nu de garagevloer voor het eerst op gelijke hoogte ligt als de grond er omheen. Vervolgens worden de leidingen afgedekt met grond en wordt dit aangetrild. Gevuld wordt tot de hoogte waar de regenwater afvoer wordt aangelegd. Daar gaan de 

heren deze week ook mee verder en als het goed is, wordt ook de ondergrondse tank voor regenwater geplaatst.
Inmiddels is het voegen van de tegelvloer van de badkamer in volle gang. Het is een flinke vloer, dus er zijn ook heel wat emmers schoon water nodig om de tegels weer schoon te wassen. In de loop van de middag is ook deze klus geklaard. De resterende tijd wordt besteed aan het opruimen en schoonmaken als voorbereiding op de verhuizing. Savonds rijden we naar de Mezenlaan terug, uiteraard met gemengde gevoelens.

Vandaag een foto ontvangen van de kelderbouwer die druk is met afwerken rond de kelder. Wij balen dat we aan het inpakken zijn en niet hierbij.

Het is de week voor de verhuizing en we zijn terug op de Mezenlaan om alles wat nog niet is ingepakt, in te pakken. Op woensdag 17 april is een eerste overleg met het bedrijf dat het houten skelet voor ons vakwerkhuis maakt. We hebben een aantal vragen, waaronder hoe ze de leverdatum van half mei gaan halen. De productie van de profielen duurt ongeveer een week, maar eerst moet het tekenwerk gebeuren en dat kan wel wat langer duren. Omdat wij nu vooral bezig zijn met verhuizen en weten dat er nogal wat nawerk zal zijn, vinden wij enige vertraging niet erg. Wel
zijn wij heel duidelijk dat het houtskelet er voor de zomervakantie moet staan.
Eerst weer verder met inpakken op de Mezenlaan. Marjon heeft met veel hulp van Els en Jacqueline al heel wat ingepakt, maar er is nog heel wat te doen waaronder Lex zijn spullen in de schuren en de garage.
Ons vertrouwde huis begint steeds onwerkelijker te worden, overal staan dozen, alles is zowat gedemonteerd en zelfs de schuren zijn leeg. Van enig overzicht is geen sprake meer en door de dozen kunnen we ook niet meer zien wat klaar is en nog moet gebeuren.
Vrijdagmiddag de 19e april zou de verhuizer tussen 3 en 4 komen. Dat hij vertraagd is, vinden wij niet erg, want we zijn nog volop aan het inpakken, demonteren en vooral proberen orde in de chaos te scheppen. Het laatste uiteraard tevergeefs. Na 5en is de verhuizer er, ze lopen door het huis en beginnen direct met spullen en dozen naar de verhuiswagen te brengen. Eerst de spullen uit de gang om een beetje ruimte te maken en dan vlug verder naar boven en daar dozen en zakken kleding weg halen.

Donderdagavond hebben we met Jan, als één van de laatste klusjes boven, ons bed gedemonteerd. Dus hier is in ieder geval alles klaar. Voor diegene die zich afvragen waar we zelf onze laatste nacht op de Mezenlaan hebben geslapen, op het logeerbed. We denken niet dat het aan het bed lag, maar echt geslapen hebben we niet.
De verhuiswagen wordt echt tot de nok vol geladen. Als er nog plek is, past er vast nog een zak kleren of iets anders in. Het leeghalen gaat zeer voortvarend, zelfs


zo snel dat wij het overzicht (dat we al lang niet meer hadden) nu helemaal kwijt zijn. Dat wordt interessant met het uitladen. Door de verhuiswagen voor de deur zien veel buren dat we nu toch echt weg gaan en komen nog snel even gedag zeggen, dat was erg hartverwarmend. Ook Jacqueline komt op de terugweg uit Frankrijk nog even snel afscheid nemen.
Als de verhuiswagen na 4 uur werken vol is, zijn er helaas (maar wel verwacht) nog heel wat zaken achtergebleven. Maar gelukkig minder als waar we bang voor waren en alleen kleinere dingen, dus dat kunnen we

zelf wel vervoeren. Maar we weten dat er onder de vloer ook nog wat kinderspeel-goed en andere zaken ligt en we hebben geen idee hoeveel dat nog is. Nadat we de laatste buren gedag hebben gezegd en nog wat zaken in de bus hebben geladen rijden we met Mark en 2 auto's naar Kopscheid.
We hebben Landhaus Theis, de vakantie-woning van de buren, gehuurd om hier te kunnen slapen en dat de verhuiswagen hier kan lossen. De weg van de parkeerplaats van het vakantiehuis is namelijk veel korter naar de ingang van de kelder, dan vanaf de straat.
De verhuiswagen is snachts in opslag gegaan en de heren zouden vroeg vertrekken zodat ze om half acht in Kopscheid zouden zijn. Ze zijn inderdaad op de afgesproken tijd aanwezig en beginnen gelijk met het uitleggen van platen op het gras om een soort weg te maken waar ook met wagentjes over heen gereden kan worden. Na openen blijkt weer hoe vol de verhuiswagen is en gelijk moeten we denken hoe klein de kelder eigenlijk is voor al die spullen. Het lossen gaat nog sneller als het laden en uiteraard nemen de verhuizers de kortste weg, ze
stappen liever van het talud af, dan dat ze iets omlopen. De snelheid maakt dat wij geen tijd krijgen om op de dozen te kijken waar ze heen moeten. Van de losse spullen weten we het natuurlijk wel, maar de kelder loopt zo snel vol dat we deze niet meer kunnen laten plaatsen waar ze eigenlijk moeten. Tussendoor moet Marjon natuurlijk ook nog even naar de bakker en de slager om dadelijk broodjes braadworst voor de heren te maken. Om half twaalf is de verhuiswagen leeg en worden de broodjes braadworst, al dan niet met mosterd, genuttigd.
Als de verhuizers om 12uur weer weg rijden kijken wij om ons heen en weten niet waar te beginnen. Alles staat vol en de dozen staan tot het plafond gestapeld. Ook de badkamer staat helemaal vol met dozen, stoelen, lampen en nog veel meer. Gelukkig konden we toch al niet douchen, dus dat maakt niet uit en de wc is nog wel bereikbaar. Bovendien hebben we de vakantiewoning tot maandag gehuurd, dus slapen, eten en douchen kunnen we nog even daar doen. Op zaterdag proberen we vooral ruimte te maken om te kunnen

herplaatsen.

Op zondag beginnen we met het opzetten van een plastic groentekas. Deze hadden we gekocht om spullen in op te kunnen slaan. Met de tuinspullen en zaken uit de garage is hij helaas ook al snel vol. We boffen wel enorm met het weer, de hele verhuizing is het droog en zelfs een
zonnetje. De tuinstoelen gelijk maar uit-geprobeerd. Maar dan snel weer verder met één van de belangrijkste klussen, aansluiten van de tv. Na wat geworstel met de schotel, werkt deze ook en we hebben gelijk een plek gemaakt om te kunnen zitten. In de tussentijd ook nog het bed in elkaar gezet en om ruimte te maken de boekenkast in de slaapkamer gemonteerd en gevuld. Dat scheelt al gelijk weer een doos of 30.  Op maandag zijn er 50 dozen leeggeruimd, kunnen we slapen en hebben we een plek waar we kunnen zitten. Savonds rijden we met Mark terug en gaan voor de eerste keer in Den Haag logeren, bij Mark en dat was erg gezellig en beviel prima. Fase 1 van de verhuizing is afgesloten, maar nu nog even de restjes uit

de Mezenlaan halen. Onder de vloer vandaan komen heel wat zakken en dozen en de overige resten zijn teveel voor één vracht. Dinsdagavond rijden we met een volle wagen terug en donderdag rijden we weer naar Den Haag met de bus. De Lexus moet maar even vol blijven staan (en staat begin mei nog vol). Donderdagmorgen vroeg weer met de bus vertrokken naar Den Haag. Als eerste moeten we langs bij de notaris, want vandaag is de overdracht en we hebben nog steeds geen volmacht
ondertekend. Dan snel naar de Mezenlaan

en daar de auto laden en het huis opruimen. Uiteraard zijn we nog volop bezig als de nieuwe bewoners komen kijken voor de overdracht. Maar de overdracht is op hun verzoek vervroegd en we hadden al aangegeven dat we dit mogelijk niet zouden halen en de garage toto in het weekend wilden kunnen gebruiken voor opslag. Om 5uur is het huis helemaal leeg, opgeruimd en schoongemaakt, er staat alleen nog wat in de garage. De motoren hebben we bij Jan Plokker gestald en rij ik later met hem naar Kopscheid. Omdat Jan en Els dit weekend komen helpen, vraag ik Jan of hij de laatste restjes in zijn auto wil laden en dat is natuurlijk geen probleem. Rond 7uur hebben we afscheid genomen van de buren en rijden we, met gemengde gevoelens, voor de laatste keer van de Mezenlaan. We hebben hier een hele mooie tijd gehad en het afscheid valt dan ook toch zwaarder dan verwacht.

De volgende morgen vroeg staat de aannemer weer voor de deur om het regenwatervat te plaatsen. Tijdens onze afwezigheid is hiervoor een diepgat gegraven en dit wordt nu gevuld met een betonnen vaatje. Dit vat heeft een inhoud van 10.000 liter en dit water gaan we gebruiken voor het spoelen van de toiletten, het sproeien van de tuin en het wassen van de autos etc. Indien het water schoon genoeg blijkt, dan kunnen we hier ook de was mee gaan doen. We hebben hiervoor dan wel een speciale wasmachine nodig en die staat nog even niet op het

prioriteiten lijstje.
De vrachtwagen rijdt op onze nieuwe parkeerplaast en trekt gelijk grote voren in het grind. Dat mag dadelijk weer glad gemaakt worden. Het plaatsen gaat voorspoedig met de kraan van de wagen en een uur later hebben we ook een regenwatervat. We moeten dit gelijk vullen om er voor te zorgen dat het vat zich goed zet in de grond en niet komt opdrijven indien deze plek zich vult met regenwater.

Op vrijdagavond komen Jan en Els. Ook zij hebben een wagen vol bij zich. Niet alleen hebben zij de laatste restjes van de Mezenlaan meegenomen, maar ook materiaal om te verwerken en de vloer van de tijdelijke woonkamer. Voor deze vloer hebben we linoleum gekozen en dan in panelen van Forbo-click, die je net al laminaat legt. We zullen echter heel wat moeten verplaatsen om dit te kunnen leggen, maar dat is nu eenmaal niet anders. Als belangrijkste klus gaan we een achterwand maken in de bijkeuken.

Achter deze wand verdwijnen alle leidingen die in de bijkeuken liggen en nog moeten worden aangebracht. Terwijl Jan, Lex en Marjon druk bezig zijn in de kelder, zorgt Els voor de catering. En Els kwijt zich bijzonder goed van deze taak. We krijgen allerlei lekkere dingen te eten, van BLT-sandwiches en pannenkoeken bij de lunch tot volledige avondmaaltijden. Natuurlijk gaan we ook nog een keer bij de Muhle eten om te vieren dat we zijn verhuisd.

Helaas moeten Jan en Els maandagavond weer terug, maar er is weer ongelofelijk veel gebeurd. In de bijkeuken is een achterwand gemaakt achter de keuken en langs de wand achter de wasmachine en droger. Jan had een systeem bedacht waarbij de platen met speciale ophanghaken aan een houten frame worden gehangen. Dit betekend niet alleen dat er geen schroef te zien is, maar dat de panelen weer zonder te schroeven te verwijderen zijn. Het ziet er dus niet alleen mooi uit, maar is nog heel praktisch ook, want er moeten nog heel wat leidingen gelegd worden.
De laatste dag van april zijn we weer met z'n tweeën en doen wat veel Nederlanders doen, we kijken bijna de hele dag tv naar de gebeurtenissen op deze bijzondere Koninginnedag. Heerlijk zo een dag helemaal niets.