2014 Mei - December Afbouw 2

Het is al weer even geleden dat het blog is bijgewerkt en zijn wat belangrijke dingen in de privésfeer gebeurt die we nog niet gemeld hadden, daarom als eerste even een terugblik. Op 17 maart van dit jaar is na een kort maar hevig ziekbed onze schoonzus Silvia, veel te jong, aan kanker overleden. We zijn hier erg van geschrokken en wensen haar man, kinderen en kleinkinderen en alle betrokkenen heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Wij zullen Silvia en haar warmte zeker missen.
Tot overmaat van ramp is bij Petra, de zus van Marjon, na 10 jaar ook weer kanker geconstateerd. Helaas ook nog eens ongeneselijk. Wij en met name Marjon probeert haar zus zoveel mogelijk te helpen waar mogelijk. Op zulke momenten is het heel vervelend dat we niet meer om de hoek in Den Haag wonen, maar dat weerhoudt ons er niet van veel naar Den Haag te gaan, deze zaken zijn echt belangrijker dan het afbouwen van ons huis.

Half mei is Lex zijn moeder ook weer gezellig een weekje komen logeren. Het weer is prachtig dus er wordt heerlijk genoten van de tuin. Met z'n drieën proberen we de nieuwe barbecue volop uit en die bevalt prima. We maken een trip in de omgeving en doen ook Echternach aan, waar we in de zomer van 1968 op de camping hebben gestaan. Lex zijn eerste trip naar het buitenland en hij heeft zich altijd kunnen herinneren dat de steden Prüm en Bitburg volop op de verkeers-borden stonden. Grappig dat wij nu 45 jaar later in de buurt van deze "magische" steden wonen. Uiteraard wordt ook een bezoek aan de plantenmarkt gebracht en onze tuin wordt verrijkt met een paar planten die we van Ma hebben gekregen, waaronder een prachtige Hazelaar.
Omdat we zo lekker met de tuin bezig zijn, besluiten we om gelijk maar eens het plastic kweekkasje weg te halen. Er komt altijd meer zooi uit dan je verwacht, maar in de tuin is het een hele opruiming. We kopen gelijk een tuinlamp erbij en besluiten die in de laatste plantring van de muur te plaatsen. De vrijkomende tuinlamp kan dan mooi om de hoek langs het pad halverwege de garage geplaatst worden. Nu is ook dit donkere stuk pad verlicht als we voor het slapen gaan met Jussi de laatste wandeling van de dag maken. Van die kleine dingen, waar je je echt even toe moet zetten om te doen, maar die toch een hele verbetering zijn.
Voor Jussi is het ook hard nodig dat we een hek om de tuin maken, zodat hij lekker rond kan rennen, zonder dat wij bang

hoeven zijn dat hij er vandoor gaat of de straat op loopt. We besluiten vanwege de landelijke sfeer, een zelfde soort hek te plaatsen als rond de speeltuin is geplaatst, maar dan 1,20 meter hoog. Vast nog te laag, want Gopher -onze vorige hond- sprong uit stilstand al over een hek van ruim een meter, maar het moet geen gevangenis worden. Als Inge weer gezellig op bezoek is, komt de vrachtwagen met het hek. Gelukkig is niet alles op de wagen voor ons, wij krijgen slechts 85 meter. De buurman heeft aangeboden om met de tractor gaten voor de palen te boren, zoals we dat ook bij de speeltuin hebben gedaan. Helaas is bij ongeveer de laatste paal de grondboor gebroken en zodra deze is gerepareerd kunnen we de ruim 40 palen gaan zetten.
Ondertussen komt er een vrachtwagen lavasplit. Hiermee willen we het gat in het terras achter de muur opvullen. Indien dit gat niet gevuld is, kunnen we niet goed bij de gevel en kunnen we deze dus niet af maken. Helaas moet dit materiaal nu met de hand verwerkt worden. Het opscheppen en in de kruiwagen gooien gaat vreselijk lastig. Het materiaal is weerbarstig en zwaar. Het beste gaat het door met een soort schuivende beweging met de schep langs de berg lavasplit te gaan en dan alles wat opgeschept wordt in de kruiwagen te doen. Na 5 kruiwagens vol geschept, om het huis gereden en in de kuil gestort te hebben ben je helemaal op. De berg lavasplit is vreselijk veel en na 2 dagen, met de blik op oneindig en het verstand op nul doorwerken hebben we de berg weg geschept. Het gat gaapt ons nog steeds aan en we mogen nog een wagen lavasplit
bestellen. Wel kunnen we nu vast beginnen met het opvullen van de onderkant met grond van de berg die op de vorige foto nog net te zien is. Gelukkig komt broer Eddy een dagje langs, een mooi excuus om even niet te scheppen. Het weer blijft overigens prachtig en er valt al weken geen druppel regen. Maar goed dat we een regenwatervat hebben laten ingraven, want elke dag moeten de nieuwe planten besproeid worden en daar gaat zo langzamerhand heel wat water in zitten. Omdat het zo droog is, is de berg met
grond keihard geworden. Met de pikhouweel moet dit eerst los gemaakt worden en dan kan het pas in de kruiwagen geschept worden. Wat wordt de graafmachine nu gemist, een klusje van een paar uur is nu dagen zwaar werk. Tot overmaat van ramp wordt de berg waar de grond gestort moet worden steeds hoger en moet de kruiwagen met grond ook steeds hoger gebracht worden. Ook hebben we nog 2 pallets plantringen bij gekocht, omdat we die dus te kort kwamen. Allemaal lekker zwaar werk met dit warme
weer.
De buren hebben besloten de geiten (wat eigenlijk dwergeitjes hadden moeten zijn) weg te doen. Nadat de geiten een goede bestemming hebben gevonden breken zij het hek voor de geiten af. Omdat de palen geen nieuwe bestemming hebben, mogen wij ze hebben. Wij wilden altijd een soort duin- of bostrap maken van de tuin naar het terras en vice versa. Deze palen zijn daar prima geschikt voor. We beginnen met de palen op lengte te zagen en aan de rest-stukken punten te maken. 2 puntstukken in de grond, paaltje er tegen aan, opvullen
met grond en daar is een trede. Eigenlijk willen we de trede afdekken met schelpen, maar die zijn hier niet te krijgen, dus dat wordt fijne steenslag. Ondertussen is er ook weer een vrachtwagen lavasplit gelost en een kubieke meter zand om de hemel-
wateraf-voer af te dekken. Lekker weer 2 dagen er flink tegen aan met schep en kruiwagen.
Het is inmiddels begin juni en nog steeds prachtig weer zonder een spatje regen. Af en toe even zitten uitpuffen in de schaduw is dan ook hard nodig. Terwijl Lex lekker bezig is met de lavasplit, is Marjon begonnen om het onkruid op de helling ter plaatse van de geprojecteerde tuintrap te verwijderen. Door de droogte is de kleigrond inmiddels nog harder dan hard en de penwortels van sommige planten gaan echt diep. Ook een karweitje waar bij dit weer het zweet van je afgutst. Veel drinken en veel pauzes nemen is het enige dat werkt. Maar gestaag ontstaat er een
plantvrije zone tegen de helling en kan met de trap begonnen worden.
In het weekend van 8 juni komt Marjon haar vader weer eens kijken naar de voortgang. Het is nog steeds prachtig weer, dus heerlijk in de tuin. Zondagmorgen rijdt hij met prachtig weer terug naar huis.
In de middag begint het ongelofelijk hard te waaien en wordt de lucht in het noorden helemaal donker. We rijden met de auto de heuvel op achter het dorp en zien een vreselijke storm in het noorden voorbij trekken. In het zuiden is de lucht nog helemaal blauw en er valt bij ons geen druppel. In Brabant, Limburg en rond Düsseldorf is het echt vreselijk weer.

We werken verder aan de tuintrap. We weten inmiddels dat het zetten van de punt- paaltjes het beste gaat door eerst met een stootijzer een gat te maken, dan dit met het ijzer wat groter te draaien en vervolgens de paaltjes in het gat te slaan. Half juni is de trap klaar en vanaf die dag maken we er meer gebruik van dan
we ooit gedacht hadden.
Op 16 juni komt de dakdekker zijn steiger weghalen. Dat had wat ons betreft best eerder gemogen, maar omdat wij hem ook flink gebruikt hadden terwijl de dakdekker hem niet meer nodig had, hebben we hier nooit over geklaagd. Maar we zijn nu wel erg blij dat hij weggehaald wordt. Voor het eerst kunnen we nu de zijgevel die klaar is, zonder steiger bewonderen. Wij zijn meer dan tevreden met het eindresultaat. Maar wat gelijk begint te irriteren is de ingang van de kelder met dat flapperende plastic.

Inmiddels is de grondboor van de tractor gerepareerd en gaan we met de buurman gaten voor de palen voor het hek boren. Vol goede moed beginnen we op zaterdagmorgen en nadat we de boor aan de tractor hebben bevestigd, kan het eerste gat geboord worden. Helaas dat is ook gelijk het laatste gat, want de boor is niet goed gemaakt en breekt gelijk. Daar moeten we dus een andere oplossing voor vinden. We kijken naar handgrondboren en met een benzinemotor. Omdat we niet kunnen beslissen, begint Lex met het
stootijzer, net zoals hij bij de trap heeft gedaan. Dit gaat eigenlijk beter dan verwacht en redelijk snel zitten de eerste palen in de grond. Als we zo doorgaan kan Jussi binnenkort lekker in eigen tuin rennen zonder gevaar. We hopen dat gelijk de katten uit de tuin blijven, want die zijn allemaal ziek en helaas eet Jussi hun uitwerpselen, als hij de kans krijgt en wordt dan ook ziek.
Nadat de palen zijn gezet, moet het hek hier op bevestigd worden. Het hek moet met een schep tegen een paal gespannen worden en dan in gespannen toestand
vastgeschroefd. Om de krachten op te vangen moet aan de hoekpalen een schoor gemaakt worden. Het gaat voorspoediger dan gedacht en al snel is de tuin naar de wei voorzien van hek. Nu de hoek om en uiteraard blijkt er extra werk. De planten die we gezet hadden voor een bonte heg, blijken deels in de weg te staan. Deze moeten dus eerst uitgespit worden. Tijdelijk zetten we ze in metselkuipen.
Nadat de palen zijn gezet en het hekwerk geplaatst, kunnen de planten terug gezet
worden. Door ze extra aarde te geven en dagelijks te bewateren hopen we dat de planten deze operatie overleven. Tot op heden (eind juli) lijken alle planten het overleefd te hebben. Wederom met dank aan de regenwateropslag, want we hebben heel wat liters water gesproeid, met name omdat het nog steeds niet (al weken) heeft geregend. Jussie vindt het allemaal erg spannend en zodra de tuin is afgeschermd kan hij rondrennen, hetgeen hij ook direct doet, hij leeft er helemaal van op. Lekker achter een bal aan en dan moe met de tong uit de bek in het gras uitrusten. Wij genieten er met volle teugen van. Nu alleen nog 2 deurtjes maken en (voorlopig) is het hek (eind juni) klaar.

Nu het tuinhek voorlopig klaar is, kan weer verder gewerkt worden aan de gevels. We willen vanaf nu bijna uitsluitend nog aan de gevels werken, zodat deze echt klaar zijn voor de winter. In de winter willen we dan binnen verder gaan. Voor de lezers die willen weten wanneer het nu eindelijk klaar is, de planning is dat we met Kerst 2015 boven wonen. Wij denken dat het haalbaar is, maar het zal niet het eerste zelfbouwproject zijn wat uitloopt.
We beginnen met het stuk muur naast de garage. We willen gelijk ook het stuk muur
aan het huis maken, maar daar staat nog een stuk steiger in de weg. Dit laatste stuk steiger mochten we nog lenen van de dakdekker om de bovenste stukken van de zijgevel af te maken.
Terwijl Lex weer vol goede moed aan de gevel werkt, gaat Marjon, die hier vaak niet bij kan helpen, verder met het opknappen van het tuinmeubilair. Ook een projectje waar vorig jaar vol enthousiasme aan begonnen is en daarna is blijven liggen.
Het meubilair bestaat uit aluminium frames en hardhoutenlatjes als zitting, rugleuning

etc. Alle latjes demonteren, schuren lakken en weer monteren. Even eenvoudig als veel werk. Maar elke stoel die klaar is, ziet er zo veel beter uit. Dus gewoon stug doorgaan, elke keer dat er even tijd voor is.
Lex gaat verder met de onderzijde van het dak wit schilderen en de balken van dit deel grijs. Eerst schuren, dan lakken, naden kitten, weer schuren en nog een keer lakken. Voor het hele mooie zouden ook alle schroeven etc. geplamuurd moeten worden, maar dat is voor de volgende keer. Als we dat nu ook zouden doen, zijn we
zeker voor de winter niet klaar met de buitengevel.
Terwijl wij volop aan het klussen zijn, vermaakt Jussi zich uitstekend in de tuin. Eerst heeft hij alle bessen van de bessenstruiken af gegeten en toen stortte hij zich op de kersen die op de grond zijn gevallen. Als het heel stil wordt gaan bij ons de alarmbellen af en terecht. Meneer ligt heerlijk te slapen met rondom hem de resten van een kussen van de bank. Het is uiteindelijk zijn bank, dus mag hij best de kussens verscheuren. Vervelend toch dat
het baasje daar weer anders over denkt. We hebben nog één kussen over op de bank, dus als we allemaal buiten zijn, voortaan de deur dicht. Binnen een week is het tweede kussen dus verscheurt. Dat belooft nog wat.
Jan en Els komen weer gezellig een weekendje langs en uiteraard gaan we wat gezelligs doen, maar ook een klus aanpakken die met z'n tweeën minder eenvoudig is. We gaan eindelijk de ingang van de kelder afwerken, dus als eerste direct het irriterende plastic weghalen.
Dat knapt al direct op. Van de 3-laags platen zagen we stroken en 1 kant wordt in verstek gezaagd. De verstekken worden op elkaar gelijmd en zo krijgen we een bekleding die er uitziet als een kolom van aan elkaar gelijmde delen. De hoekstukken worden op lengte gezaagd en dan tegen de hoeken van de kelder bevestigd. Gelijk de kanten die tegen de muur komen in de verf gezet, ter bescherming. Het klinkt eenvoudig en met Jan was het inderdaad ook redelijk snel gebeurd. Natuurlijk is het altijd passen en meten en boor je altijd
een plug die geen grip blijkt te hebben.
Bij montage ziet het er gelijk al weer stukken beter uit en kan je je goed voorstellen hoe het eindresultaat gaat worden. Waar de betonplaat gestort is, zit een rand isolatieplaat van ongeveer 25 cm hoog en deze moet natuurlijk ook afgewerkt worden, evenals de rand naar de muur van plantringen. De hiervoor gezaagde stroken worden hierop bevestigd en ook dit is nu met hout afgewerkt, klaar. Jan en Els weer bedankt en ook voor de spierpijn van de fietstocht van 40 km op
zaterdag. Maar weer een erg gezellig en productief weekend achter de rug.
De dag na het weekend begint Lex gelijk met schilderen, deels omdat het moet en deels omdat we niet kunnen wachten om te zien hoe het eindresultaat er uit ziet.
De hele verfprocedure moet ook hier weer worden uitgevoerd; schuren lakken, schuren, kitten en aflakken. Helaas moeten we elke keer wachten totdat de verf droog is, maar het gaat toch lekker snel en na de eerste verflaag is het eindresultaat al goed in te schatten, precies wat we wilden.

Maar nu nog even de muren afwerken. Omdat we de omtimmering wat van de muur moesten afhouden en omdat de muur behoorlijk ongelijk is, kunnen we niet gelijk afstucen. Eerst een raaplaag van cement van ruim 2 cm dik, lijkt de eerste oplossing. We besluiten echter om hier 2 cm dikke isolatieplaten tegen aan te lijmen, veel eenvoudiger en gelijk een extra laag isolatie. Terwijl Marjon naar haar zus in Den Haag is, begint Lex met deze klus. Platen had Marjon nog even gehaald. Bij de eerste platen wordt het gelijk moeilijk
vanwege het buitenstopcontact en de buitenkraan. Maar in een dag zijn beiden wanden bekleed met de isolatieplaten. Dan dezelfde procedure als bij de gevelaftimmering, eerst weer een laag lijmmortel met een wapeningsnet. Tussendoor wordt gelijk even het stuk van de buitengevel boven de keuken en de wand in het verlengde van de garage gedaan. Zo, alles heeft de voorlaatste afwerklaag. Zodra het droog is, kan de hechtprimer er op. Even oppassen dat bij de muren aan de kant van de garage de
auto's niet onder gespetterd worden, want die hebben al genoeg verfspetters van het schilderen van de onderzijde van het dak. Ook deze laag moet eerst weer drogen en het weer moet ook geschikt zijn om verder te werken. Rond 19 juli kunnen we de  laatste stuclaag aanbrengen en een dag later de buitenlampen monteren. Het is precies zoals gedacht, het lijkt net of de kolommen van het huis beginnen in de kelder en of de kelder ook gemaakt is van houten vakwerk. Nu nog maar één klus hier en dat is het maken van een wand van plantringen, opdat alle leidingen eindelijk onder de grond zitten. Maar eerst verder met verfen en afwerken van de gevels.

Het volgende weekend moet Lex naar Den Haag omdat we vergeten zijn de bus APK te laten keuren. We combineren dit met een werkbezoek aan DVD Outlet en Jan zijn verjaardag. Jan wist trouwens nog wel een koper voor de bus en dus wordt de bus gelijk verkocht. Hoe Lex thuis komt zien we wel weer. Het weekend loopt toch anders dan verwacht omdat Petra plots opgenomen wordt in het ziekenhuis en hun hele zorgvuldig voorbereide vakantie in één klap in duigen valt. Gezondheid blijft toch het belangrijkste wat er is en is veel belangrijker dan het bouwen van een huis.

We hebben ondertussen ook de eerste kijkers gehad, de fam. Kempen wil ook een Huf of modern vakwerkhuis bouwen en wil graag bij ons kijken en horen hoe het gaat. Zij hebben een optie op een grondstuk en hebben de gemeente gevraagd of zij hun droomhuis daar mogen bouwen. Het was een erg gezellig bezoek en we wensen de familie Kempen veel succes.

Eind september hebben we gelegenheid om het blog bij te werken. Helaas moeten we beginnen met slecht nieuws. Petra, Marjon haar zus, is inmiddels overleden. Dankzij de Stichting Ambulancewens en de hulp en inzet van vele anderen, heeft zij met haar gezin van de zomer nog kunnen genieten van vakantie op de camping in Frankrijk waar zij al vele jaren kwamen. Na de vakantie ging het echter zeer snel slechter met haar. Het enige wat wij nog kunnen zeggen is dat wij heel veel respect hebben voor de wijze waarop zij dapper en met veel humor haar ziekte tot het einde heeft gedragen. Wij en niet alleen wij zullen Petra enorm missen en wensen haar man Eelko en de kinderen Mischa en Robin heel veel sterkte met dit grote verlies.



Wij hebben nog geen dubbele deuren naast het huis en we weten niet of die er wel gaan komen. Maar nu sluiten we dit af met pallets en een rest van het hek. Beter om hier deurtjes of iets dergelijks te maken, desnoods tijdelijk. Van het schapenhek deuren maken, hebben we al naar de wei en het bosje naast het huis gedaan, dus ervaring is er inmiddels. Na scharnieren en een slotje halen, zijn na korte tijd de deurtjes klaar en hangen ze ook al. Vast een leuke verassing voor Marjon als ze thuis komt uit Den Haag.


Er is zoveel te doen, dat we niet weten waar te beginnen, het beste advies is dan; gewoon beginnen. We willen in ieder geval de hele buitenkant van het huis af hebben voor de komende winter, dus schilderen is dan de eerste prioriteit. We weten door de vele verfspetters op de auto dat het verstandig is van boven naar beneden te schilderen, dus eerst verder met de onderzijde van het dak. We hebben nog steeds een stuk steiger te leen van de dakdekker en dat is meer dan handig voor deze klussen.

Ook moeten er nog wanden geïsoleerd en afgetimmerd worden en nu we toch in de hoek van de keuken bezig zijn, willen we dit ook gelijk aanpakken. Omdat we niet mogen vergeten dat er stopcontacten in deze wand moeten komen, deze als eerste maken. Wel moeten we even bepalen waar deze moeten komen, dus weer even goed naar de plannen voor de keuken kijken. Ook gelijk een buitenlamp gemaakt en draden getrokken voor een buiten-stopcontact hier in deze hoek. Nu niet vergeten ook in de andere wand

stopcontacten te maken. Dan wordt het weer even gezellig druk. Inge komt een paar daagjes logeren, altijd gezellig. In het weekend komt ook Arian een paar nachtjes slapen. Op zaterdag komen Menno, Laura en de kinderen langs. Met van die kleintjes een hele reis, maar natuurlijk wel super gezellig. Terwijl de kleintjes lekker knutselen en Menno met Arian en Inge het wel en wee van van alles en DVDOutlet doornemen, legt Laura haar naaiprobleempjes aan Marjon voor. Hopelijk staat de volgende keer Marjon

haar naaimachine klaar om nog beter te kunnen helpen.
Tussendoor alle bezoek en logeerpartijtjes wordt ook nog even aan de tweede muur van plantringen gewerkt. Deze is gelukkig niet zo lang als de eerste en wordt ook niet zo steil. Maar het blijft een hele klus om de zware betonnen plantringen goed te plaatsen in onze stenige grond. Maar de eerste laag ligt en dat schreeuwt om het plaatsen van de volgende lagen. Wel moet dan eerst nog noppenfolie worden aangebracht tegen de isolatie ter

bescherming. Dus eerst weer eens een ritje naar de bouwmaterialenhandel.
Omdat het weer gelukkig weer verbeterd, gauw verder met het schilderwerk, de muur van plantringen kan altijd nog. We gaan verder met de noordgevel. De bovenkant van de gevel is al helemaal klaar en ook het glas is hier al gekit. Het schilderwerk valt hier dus mee. Maar zoals overal, de eerste laag schilderen en dan schuren. Helaas is het dan nog niet klaar. Grote gaten van uitgevallen knoesten en beschadigingen moeten geplamuurd worden met speciale
2 componenten (houtrotvuller) plamuur. Dan na drogen weer schuren en alle naden kitten. Eindelijk kan afgelakt worden. Tijdens het drogen van de verf en plamuur, kunnen we mooi verder werken aan de 2e tuinmuur. Met elke keer een laag komt deze muur vanzelf gereed en ook best lekker, na al dat werken met verf, plamuur en kit, even een klus die wat minder precies is. Al relatief snel zijn er al 3 lagen. Voor dat we verder kunnen moeten we nu echt eerst de noppenfolie aanbrengen. Een onhandig klusje waar vast wel iemand een
keer bij wil helpen. Nu de noordgevel helemaal geschilderd is, kan de steiger hier weg. We bouwen de steiger nu op naast de eeterker. Het dak moet hier nog geschilderd worden en al het houtwerk van deze gevel. Eerst het dak de eerste laag. Dan het houtwerk van de gevel de eerste laag en dan weer eens gezellig schuren, plamuren, schuren en kitten.
Ook Bart en Jacques komen weer gezellig een weekend langs om te helpen. Terwijl lex met Bart aan het timmeren gaat, gaan Marjon en Jacques op bramenjacht. Echt
moeilijk zijn de bramen niet te vinden, want overal staan bramenstruiken en deze zitten vol met bramen. Nog dezelfde dag worden de bramen omgezet in bramenjam, die heerlijk blijkt te smaken. Overbodig om te melden dat het weer erg gezellig was.
Om wat tijd te winnen schilderen we de zuidgevel af met de trap. Veel is hier al geschilderd, dus het gaat vooral om de laatste stukken en het precisie schilderen rond de grote ringen en dopmoeren. Het klapt hier enorm van op. Van een afstand en onder de juiste hoek lijkt het net of ook
deze gevel klaar is. Helaas is dit niet zo, doe je een paar stappen naar links, dan zie je dat nog een flink stuk van het dak geschilderd moet worden en kom je dichterbij dan zie je dat het schilderwerk nog verre van klaar is. Maar eerst moet het weer drogen. Ondertussen weer verder met de noordgevel. Nu alles geschilderd is kunnen de muren afgemaakt worden. Eerste stap het aanbrengen van de dwarsstukken. Met jan zijn hulp waren al stroken OSB gezaagd en dat scheel nu veel tijd. De volgende stap is isoleren. Dat blijft
 

een vervelend klusje. Maar wel lekker dat weer een paar rollen van die altijd in de weg staande isolatie weg zijn. Nu de gevel wat vlakker wordt, zie je gelijk veel beter hoe de deur in de gevel past. Van het weekend komt Mark en kunnen we samen aftimmeren.
Marjon heeft dagelijks contact met haar vader via Skype, helaas is hij slechter ter been geworden en kan hij geen auto meer rijden. Even een bezoekje aan Kopscheid brengen, wat hij regelmatig deed, is nu niet mogelijk. Maar via Skype wordt hij
dagelijks bijgepraat over de vorderingen.
Mark is er weer en begint zich inmiddels te ontwikkelen tot een echte bouwvakker. Even controleren waar het rechte stuk in een lat zit en deze op maat zagen is geen enkel probleem meer en dat is erg prettig, want nu kan de een vast latten monteren terwijl de ander ze zaagt. Voor dat het zover was, moest natuurlijk wel nog even de waterdichte dampdoorlatende folie worden aangebracht. Omdat dit bij de zijmuur soms maar net vastgeplakt kon worden, hebben we vooraf een extra lat
aangebracht. Dat blijkt in de praktijk veel te schelen en het bevestigen van de folie gaat nu makkelijker, sneller en beter. Nu niet vergeten dit ook bij de wanden van de zijmuur te doen.
Met zijn tweeën schiet het aanbrengen van de latten lekker op. De eerste wand zit er sneller in dan verwacht, dus gelijk door met de smalle stukken naast de voordeur.
Ook het aanbrengen van de folie gaat samen sneller en makkelijker dan alleen, dus in no-time zijn ook de wanden naast de buitendeur voorzien van folie en latten.
Dan nog even het stuk onder het keukenraam omdat het zo snel gaat gelijk ook de muur van de keuken om de hoek aangepakt. Isolatie plaatsen, folie er op dan de latten weer aanbrengen. Gelijk wat extra latten aangebracht waar het buitenstopcontact komt te zitten. Dat zet later heel wat makkelijker vast. Nu alle latten zijn aangebracht kunnen ook de zachtboardplaten worden bevestigd. Als we klaar zijn hebben we 2 verpakkingen van deze platen weggewerkt, ruimt ook weer lekker op. Helaas staan er nog 2.

Als alles is afgetimmerd met de zacht-boardplaten is de gevel wel kwetsbaar voor langdurige regen en het blijft hier de Eifel. Dus de volgende dag gelijk de eerste stuclaag met het wapeningsnet aan-brengen. Terwijl Mark mortel mengt en wapeningsnet knipt brengt Lex de stuclaag aan en zorgt Marjon voor de catering. Op zijn tijd wat te drinken en te eten is hard nodig want dit werk kost de nodige energie en zweetdruppels. Mark schrikt erg als het door hem geknipte wapeningsgaas niet blijkt te passen. Dit verbaast mij echter
niets, want het gaas is niet haaks. Dat had Lex al eerder ontdekt. Wel onbegrijpelijk, want als je netjes meet en knipt volgens het raster van het gaas, past het dus nooit. Maar na het inleggen in de natte mortel even de onderkant afknippen en ook dit probleempje is weer opgelost. Het werk gaat echt snel zo met elkaar. Waar Lex in zijn eentje maximaal 2 wanden op een dag kon doen, is de noordgevel in de loop van de middag al klaar. Dan ook maar gelijk om de hoek door met de muur van de keuken en de getimmerde afscheidingswand
hiernaast. De stukken muur onder het dak waren al eerder gedaan toen de steiger hier nog stond. Ondertussen begint Marjon vast met het schoonmaken van de randen van de geschilderde balken. Een heel precies karweitje want natuurlijk mag de verf niet beschadigen. Helaas kost dit veel tijd en lukt dit niet om allemaal dezelfde dag klaar te hebben. Het is niet anders, de rest de volgende extra voorzichtig schoonmaken. Als we klaar zijn is wel goed te zien wat er gebeurt is, de gevel heeft een echte metamorfose ondergaan.

Nu de noordgevel voorlopig beschermt is tegen de weersinvloeden, werken we weer verder aan de zuidgevel. Wat we niet moeten vergeten, is dat de afscheidings- muur (rechts op de foto boven) aan de bovenzijde nog niet is afgedicht. Jan zou hiervoor een zogenaamde ezelsrug maken van een door hem meegenomen lariks lat. We zijn momenteel regelmatig in Den Haag dus even een keer meenemen en dan gauw monteren voor dat het te laat is.
Het houtwerk aan de zuidzijde heeft duidelijk het meeste te lijden van het
weer, we moeten hier behoorlijk wat kitten en plamuren om te zorgen dat het oppervlak echt gesloten is. Ook aan de kolommen bij de schuifdeur moet heel wat gebeuren om dit goed en netjes te krijgen. Ook moeten we oppassen dat we weer niet te veel doen, waardoor het oppervlak helemaal glad wordt en we geen houtnerf meer zien wat we juist zo graag wilden. Ook de drempel voor de schuifdeur vraagt nogal wat aandacht. Als deze geschilderd is, maar nog niet helemaal droog, gaat Jussi hier eens uitgebreid met modderpoten
opstaan. Een keer extra schilderen kan hier helemaal geen kwaad, want hier zal nog heel wat op gestaan worden in de toekomst. Ondertussen als de verf van de zuidgevel moet drogen, ook nog even de eeterker aan de onderzijde afgeschilderd. Op de dag dat dit is geschilderd, schijnt smiddags de zon in volle hevigheid op het halfdroge verfwerk met het vormen van blazen in de verf tot gevolg. Ook dit zal dus nog een keertje gedaan moeten worden. Op de foto zie je er niets van en lijkt het helemaal klaar, maar helaas dus niet.
Dan komen Jan en Annemiek, onze oude overburen van de Mezenlaan gezellig weer een weekend langs en ze nemen deze keer onze andere overbuurvrouw Wies en Jan zijn zus Anna mee. Omdat 4 man te veel is voor logeerpartijtjes in de kelder (als het huis klaar is, is dit geen enkel probleem meer) slapen ze in de vakantiewoning naast ons. Handig dat we hiervoor een deur in
het hek gemaakt hebben. Het weer zit gelukkig ook mee, dus we kunnen veel in de tuin zitten, eten en borrelen. Als eerste wordt de meegebrachte hazelnoot-
slagroomtaart van Kelder aangesneden. Gelukkig blijft nog een stuk van Lex zijn favorite taart over voor de volgende dag. Als eerste activiteit gaan Jan en Lex kijken of de motoren nog willen starten, terwijl de dames een lange boswandeling in het dal gaan maken. Na het verwisselen van batterijen in de afstandsbediening van Lex zijn motor en het constateren dat één afstandsbediening kapot is, starten de motoren zonder verdere problemen. Jan heeft zijn helm
en motorpak meegenomen dus snel lekker een ritje in de Eifel maken. Er wordt niet alleen geborreld, er wordt ook gewerkt aan de 2e muur van plantringen. We brengen de noppenfolie aan, er worden nieuwe ringen geplaatst en gevuld en de grond wordt aangevuld. de klus is nog niet klaar, maar weer een stap verder. Savonds is het te lekker om naar binnen te gaan en we maken een vuurtje en zitten hier nog lang met elkaar omheen. Onwijs gezellig.

Na dit weekend gaan we weer verder met schilderen. We hebben de steiger weer eens verplaatst en kunnen nu het laatste stuk van de onderzijde van het dak schilderen. Het blijft dezelfde procedure; eerst schuren, dan het dak wit schilderen, dan de balken grijs schilderen, dan schuren plamuren, schuren en kitten en tenslotte kunnen het dak en de balken nog een keer geschilderd worden. Als het klaar is zie je niet dat het allemaal gedaan is, want het lijkt alsof het altijd al zo was. Maar goed dat we veel foto's hebben genomen, want
daarop is duidelijk te zien dat het allemaal ook zonder verf was. Tijdens het drogen van de verf is er weer tijd voor andere klusjes. Eén van de klusjes waar al lang geleden materiaal voor gekocht is, maar nooit is afgemaakt zijn de deuren van de garage. We hebben hardhoutenlatten om de kier tussen de deuren netjes af te werken en nu gaan we deze even plaatsen. Zo'n klein klusje heeft toch altijd wat meer voeten in de aarde als je denkt, maar het is inmiddels wel weer lekker gebeurt. Nu kunnen deze deuren ook afgeschilderd
worden. Maar voor de zekerheid wachten we even totdat de onderzijde van het dak is afgewerkt en is geschilderd, we hebben echt geleerd dat verf kan spetteren.
Een ander klusje wat mooi tussendoor gedaan kan worden is het aanbrengen van een hechtprimer op de eerste stuclaag van de muren van de noordgevel. Omdat ze nu wit zijn is het van een afstand net of de muren klaar zijn, helaas is dat een echte illusie. Dan komt broer Eddy ook weer een keer langs en is dit blog weer bijgewerkt tot de laatste stand van zaken op 21 september 2014.

Door allerlei omstandigheden, waardoor Marjon veel terug moet naar Nederland, is het tempo er de laatste maanden behoorlijk uit. Ons voornemen was en is om de gehele buitenkant voor de winter klaar te hebben en omdat te halen moeten we nog heel wat doen. Vaak is het beter om gelijk met de buitenwand de binnenwand te doen, om later de klus eenvoudiger te maken. Zo ook naast de houtkachel. Het is veel handiger om hier eerst de wand af te werken en inbouwdozen te plaatsen en dan de buitenwand dicht te maken. Zo gezegd, zo gedaan.
Soms is het ook lekker om even wat anders te doen als waar je mee bezig bent. Vaak geeft dit ook de gelegenheid om je gedachten over waar je mee bezig was eens te ordenen. Soms doe je iets om dat je bij toeval geschikte materialen tegen komt voor een klus die al maanden gedaan had kunnen worden, maar waarvan je geen idee had hoe je dat nu het beste kan aanpakken. Zo'n klus is de "pergola" bij de garage. Het larikshout hiervoor was gelijk met het huis geleverd en Marjon had het al maanden geleden geschilderd. Maar hoe


we het nou het beste konden maken????
Bij toeval zien we bij de Stabilo dat er verlengmoeren zijn voor draadeinden M16 en dat deze precies passen in een grijze PVC-electra buis. Dat brengt gelijk het idee om de Pvc-buis te gebruiken als afstandhouders en de balken van de "pergola" met draadeinden aan elkaar te verbinden. Materiaal gehaald, veel rekenwerk over de lengte van de afstandhouders, zaag gesteld en hup we kunnen gaan monteren. Weer een klusje klaar en het ziet er erg leuk uit.

Omdat we inmiddels al het houtwerk van de buitenkant hebben geschilderd, kan de glaszetter al het glas aan de buitenkant afkitten. Hier is zij nog bijna 2 dagen mee bezig. Hierna worden de buitenjaloezieën of Rafstores gemonteerd.
Omdat we wisten dat deze klus er aan zat te komen hadden we al

wat voorbereidingen getroffen. Dat klinkt indrukwekkend, maar eigenlijk hadden we alleen nog de benodigde draadloze schakelaars voor de bediening gekocht. Nu moeten we alles nog snel bedraden. Het lukt ons net om de glaszetters, die voor deze klus met 2 man sterk zijn, voor te blijven. Als de jaloezieën gemonteerd zijn, kunnen we natuurlijk niet wachten om hiermee te spelen. Van binnen is het nog mooier als van buiten. Nu nog wel even de windmeter op een goede plek monteren. De windmeter zorgt ervoor dat de

jaloezieën automatisch worden opgetrokken, als de wind te hard word. Wel nog even uitvinden bij welke windsterkte dit nodig is.
We gaan weer verder met de laatste buitenwand van het huis, dat stuk bij de houtkachel. Dit is het ingewikkeldste stuk buitenmuur, omdat we hier een hele constructie voor de schoorsteen hebben moeten maken. Toen ik dit met Jan Plokker heb gemaakt, hadden we nog geen idee hoe we de buitenwanden zouden maken en juist dat feit komen we nu tegen.  Maar ook hier

blijkt dat als je gewoon begint, de oplossing veel duidelijker wordt. Na niet al te lang timmeren hebben we de electra kabels door de wand getrokken, de wand geïsoleerd, afgedicht met de speciale folie en rachels geplaatst voor de beplating. Platen gemonteerd en de gewapende eerste stuclaag aangebracht. Hoogste tijd om gelijk de schoorsteen definitief te maken. Hiervoor hebben we een paar extra onderdelen nodig. We krijgen tot 2 maal toe de verkeerde materialen, dat schiet lekker op.

Veel buitenwanden hebben de eerste stuclaag, maar nog niet de uiteindelijke laatste afwerklaag. We kunnen het niet langer uitstellen en moeten hier nu echt aan beginnen. Omdat het wat regent beginnen we onder het grote afdak naast de keukendeur. Hierna is het weer beter en kunnen we de voorgevel afstucen. Zo opgeschreven lijkt dit allemaal zo gebeurd, maar we zijn hier nog behoorlijk wat dagen mee bezig. We zijn zeer te spreken over het eindresultaat. Van het huis nu alleen de wand bij de kachel nog afwerken.

Inmiddels hebben we van de dakdekker de bestelde afdekkingen voor de balkonbalken gekregen. Omdat dit ongeveer de belangrijkste balken van het huis zijn, beschermen we deze graag extra tegen weersinvloeden. Bij bijna al dit soort huizen zie je dat er een afdekking op deze balken zit, dus het lijkt ons niet overdreven. We hebben een tekening van de afdekkingen voor de dakdekker gemaakt en afgesproken dat hij deze van het materiaal maakt dat ook is gebruikt voor de afdekkingen van de goot en de boeiborden.

Hij heeft ze keurig gemaakt en nu de steiger er nog steeds is, kunnen we ze gelijk plaatsen. We leggen een aantal dikke kitranden op de balken, plaatsen hier direct een afdekking op en met lijmtangen persen we de afdekking vast op de zachte kit. Het kan niet anders of de kit is helemaal uitgevloeid onder de afdekking, zodat er nog een minimaal risico is op condens. Als we er op kloppen klinkt het overal helemaal massief en dat is een goed teken. Nu kunnen ook de balkonbalken

geplaatst worden. Marjon heeft deze direct nadat we ze kregen al een keer geschilderd, maar omdat ze vreselijk in de weg lagen hebben we ze naar buiten gebracht en nooit afgeschilderd. Dus de balken eerst weer naar binnen gesjouwd.
We beginnen met de balken van de voorgevel, die zijn relatief klein en kunnen we vast met z'n tweeën plaatsen. De andere balken krijgen we nog wel naar binnen maar plaatsen gaat echt niet lukken. Komt tijd, komt raad. Deze balken zijn geschilderd en liggen te drogen.

Terwijl de balken voor het balkon liggen te drogen, hebben we weer tijd voor andere klusjes. Ook de garage willen we aan de buitenkant graag klaar hebben voor de winter en hier moet nog heel wat gebeuren. We hebben al heel lang materiaal liggen voor het afwerken van de onderkant van het dak en dat ligt al maanden in de weg. Dus hier maar mee beginnen, dat ruimt binnen gelijk een beetje op. Ongelofelijk hoeveel lengtes er in zulke korte stukjes verdwijnen. We hebben genoeg voor de achterkant en

moeten voor de 2 kanten die we nog moeten doen materiaal bijbestellen.
De balkonbalken voor de voorgevel zijn inmiddels droog en kunnen geplaatst worden. Steiger afbreken  waar die staat,
onderdelen verplaatsen, weer op-bouwen, nu kunnen we de balken plaatsen. Zo gepiept.

We willen verder met de garage, maar moeten de balken voor het afwerken van de buitenmuur van binnenuit vastschroeven. De garage staat zo vol, dat we bij geen wand kunnen komen. Met name staan de rollen isolatie in de weg. Dus eerst ruimte maken om het dak te kunnen isoleren. Telkens een stukje vrij maken en hier isolatie aanbrengen. Bij elke rol die verwerkt is krijgen we meer ruimte en uiteindelijk is het hele dak geïsoleerd en hebben we nog 2 rollen over. Nu moeten we met wat schuiven bij de buitenwanden

kunnen komen.
Na heel veel mailen, bellen, ergeren en lang wachten, krijgen we eindelijk de goede materialen voor de schoorsteen, het is inmiddels november. We hebben met het afstucen van de buitenwand achter de kachel gewacht totdat we de schoorsteen af konden maken, omdat we bang waren dat de stuclaag zou beschadigen. Nu kunnen we eindelijk de doorvoer door deze wand afmaken. De pijp lijkt te passen en nadat deze op lengte is gemaakt, blijkt hij ook te passen. Nu de pijp van de kachel

binnen aan- passen. Als alles weer is aangesloten steken we gelijk de kachel aan. Hij brand nog steeds als vanouds en je voelt het binnen direct. Ondertussen begint Jussi al aardig te wennen aan het werken en legt zich hier maar bij neer, tenminste als hij niet op
strooptocht is en het gereedschap of materiaal onder je handen vandaan jat. Dan kunnen we weer even achter hem aan de tuin inrennen om hem zachtjes te vertellen dat die dingen NIET van hem zijn.
Jan en Els komen weer gezellig langs en we hebben een hele lijst opgesteld van materialen die hij met zijn bus mee kan nemen. Het belangrijkste zijn 5 deuren, die we echt nodig hebben om dadelijk binnen verder te kunnen. Met Jan lukt het mogelijk wel om de lange balken voor het balkon te plaatsen, dus die snel af maken.

Het weekend dat Jan en Els komen spreken we eerst af in Aken om ook nog even wat gezelligs te doen en dat was het ook.
De volgende dag beginnen we met het plaatsen van de balkonbalken. Dat gaat gelukkig vrij soepel en kost niet al te veel tijd. Afwerken komt later wel. Dan gaan we de deurkozijnen monteren en de deuren afhangen. Jan heeft al wat voorbereid in zijn werkplaats, dus het monteren gaat snel. Voor het afhangen van de deuren van de kelder hadden we een freesmal gemaakt, die we nu ook weer kunnen

gebruiken. Eerst weer even nadenken hoe het ook weer ging, maar al snel zijn alle scharnieren in de deuren en kozijnen gefreesd en kan begonnen worden met het monteren van de kozijnen op de verdieping. Els heeft voor al het eten gezorgd, boodschappen gedaan en maakt lekkere hapjes klaar. Over de catering in deze weekenden zeker geen klachten.
Voordat we de deurkozijnen plaatsen, moeten we even goed nadenken waar we ze precies willen hebben en of de hoogte

wel klopt met de nog aan te brengen vloerverwarming en zand-cementvloer. De maatvoering van het huis blijkt weer goed te kloppen, want de deurkozijnen kunnen zo tegen de balken worden geschroefd. Dat scheelt weer een hoop geklungel. Jan heeft de kozijnen al snel gemonteerd en omdat Lex inmiddels de scharnieren gefreesd heeft kunnen direct de deuren er ingehangen worden. Dat ziet er gelijk heel anders uit. In de grote open ruimte staan nu ineens deuren en omdat deze aan de ene kant aansluiten op het gat voor de trap
en aan de andere kant op het gat voor de vide, wordt de etage gelijk in tweeën gedeeld. Maar ook slaat de twijfel gelijk toe of de deuren wel op de juiste plaats zitten en of ze wel naar de goede kant open gaan. Ondanks alle twijfel laten we ze zitten waar we ze gemonteerd hebben en later zien we op de tekeningen die we in een grijs verleden in Autocad gemaakt hebben, dat ze precies zitten zoals we dit oorspronkelijk hadden bedacht. We krijgen deze dag de kozijnen gemonteerd en wat voorbereidende werkzaamheden voor de
wanden, maar meer niet. In de avond gezellig eten, een filmpje kijken en de volgende dag weer verder. Marjon moet de volgende dag voor een onderzoek naar Bitburg en Els gaat gezellig mee. Jan en Lex kunnen dan verder werken aan de eerste binnenwand. Met houten balken en OSB-platen wordt de eerste wand gemaakt. De OSB-platen lijken wat overdreven, maar dit moet van de constructeur voor de stabiliteit van het huis. Eigenlijk had dit er al lang in moeten zitten. In de loop van de middag is de eerste wand bijna klaar en rijden Jan en Els terug naar huis. Het was weer super gezellig en we zijn weer super veel opgeschoten. Ook had Jan nog de schilderijen mee genomen, die we hebben gekocht als blijvende herinnering aan dit bijzondere jaar. 

Als Marjon naar haar vader is om met en voor hem allerlei dingen te regelen, doet Lex een klus waar hij vreselijk tegen op zag, waarvan hij niet wist hoe hij het anders moest regelen en die hij niet kon doen met Marjon in de buurt omdat zij het vast niet goed zou vinden als hij dit doet.
Lex zet een ladder tegen het dak en loopt met bijna knikkende knieën en een schroevendraaier naar de schoorsteen pijp op het dak. Het afnemen van het laatste stukje gaat makkelijk, maar dan met dit stuk terug naar de ladder. Voetje voor
voetje en dakpan voor dakpan loopt Lex achteruit terug en klimt hij op de ladder. Dit is gelukt, dus moet het tweede deel ook lukken. Met het verlengstuk voor de schoorsteen en de hierop gemonteerde regenkap klimt hij de ladder weer op en stapt op het dak. Met dat stuk schoorsteen is het behoorlijk wat moeilijker als alleen met een schroevendraaier in je zak, maar het lukt en de verlenging zit op de schoorsteen. Eigenlijk wilde hij ook nog de dakdoorvoer verbeteren, maar lekker naast Jussie op de bank zitten is voor nu een
beter plan. Het beter monteren van de dakdoorvoer heeft geen prioriteit en voor nu waren het wel genoeg avonturen op het dak. Omdat we de wanden van de garage helemaal vrij moeten maken voor het monteren van de balken aan de buitenkant, is het geen slecht idee om gelijk de binnenwanden af te timmeren met gipsvezelplaat. We hebben dit besteld met nog meer materialen die we nodig hebben en dit wordt vandaag, 21 november, geleverd. We hebben gelijk zin om al dat materiaal te verwerken en dat moet ook,
want alles ligt ook gelijk weer vol. Hadden we eerst plek doordat veel rollen isolatie weggewerkt waren, nu ligt het weer vol met gipsplaat en andere materialen. Belangrijkste is dat we weer verder gaan.
We willen nog steeds proberen om alle buitenwanden af te hebben voordat de winter echt begint. Dus snel verder met de buitenwanden van de garage. De noordkant, of straatzijde is het makkelijkst bereikbaar, dus daar beginnen we. Wat eerst nog allemaal groen was, is al snel een grote modderpartij. Hier moeten we wat
aan doen, voordat we weer alles vol met bagger lopen. Als Marjon er even niet is, een ander klusje opgepakt. Bij de zijdeur van de garage lekt het nog behoorlijk omdat een afsluitende dorpel ontbreekt. Van resten Larikshout wordt een dorpel gemaakt en gelijk afgekit. Uiteraard wordt hij ook gelijk geschilderd en natuurlijk stapt Jussi met zijn grote vuile poten op de net geschilderde dorpel. Nou ja, hij moest tenminste nog minstens één keer geschilderd worden. De volgende dag regent het en ook hier lijkt het nu droog te
 blijven. Met alle gaten gedicht en met het isoleren van het dak is de garage nu een stuk dichter als een paar weken geleden. Nu kijken of het ook droog wordt, anders moeten echt een verwarmingsradiator ophangen. De leidingen liggen er al en zijn bij de warmtepomp al aangesloten. Van één vak van de achterkant van de garage zijn de balken al aangebracht en kan de binnenkant worden afgewerkt. Zodra dit klaar is kunnen de kasten van dit vak en die aan de straatkant terug geplaatst worden en krijgen we weer wat bewegingsruimte.
Het laatste vak is aan de achterkant door het talud en de modder niet bereikbaar. Met pallets die we nog hadden maken we een looppad langs de garage en een verhoogde werkplek aan de achterkant. Dat scheelt veel modder en werkt een stuk aangenamer. Inmiddels hebben we 3 wanden afgewerkt met het speciale doek en in principe moet het zo een tijd kunnen blijven zitten. De volgende bewerking is het plaatsen van de 4cm dikke boardplaten en deze platen moeten direct afgewerkt worden omdat ze volgens ons slecht tegen
regen kunnen. Om te stucen moet het wel vorstvrij zijn en dat is het momenteel niet. Dan maken we binnen de laatste wand vrij, de wanden aan de tuin kant (zuidzijde) zijn al een paar maanden geleden helemaal klaar gemaakt. Marjon houdt aan de buitenkant de balken vast, terwijl Lex ze aan de binnenkant vastschroeft. Dan de randen goed schoonmaken, zodat de waterdichte tape goed plakt. Vervolgens wordt ook dit stuk wand met het doek dichtgemaakt en worden er rachels voor gemonteerd. De rachels zijn om enerzijds
er voor te zorgen dat het doek goed op zijn plaats blijft en de tape waarmee het vast zit niet overmatig wordt belast en anderzijds om de boardplaten op vast te schroeven. Nu kan ook de laatste wand van de garage worden afgewerkt met de vezelgipsplaten. Eindelijk kan alles weer tegen de wand gezet worden en begint het weer op een garage te lijken. Zodra het in de nacht niet meer vriest snel aan de buitenkant verder werken. Wel hebben we nog een hele stapel gipslaten staan die tegen het plafond gemonteerd moeten
worden. Een klus die we kunnen doen zodra we daar zin in hebben. Het heeft geen haast, maar het is natuurlijk lekker als ook deze platen van de vloer zijn.
De resten isolatie werken we aan de voorzijde onder het dak weg. Voor isolatie is dit eigenlijk niet nodig, maar zo zijn we wel lekker die reststukken kwijt. Profiellatten hadden we gelijk met de laatste levering mee laten komen die kunnen we dus ook gelijk aanbrengen. Het ziet er allemaal zo recht en strak uit, maar over de lengte van ruim 6 meter zitten toch
nog wat maatverschillen, waardoor we de profiellatten het beste per 2 tegelijk kunnen zagen, monteren en dan de volgende 2. Aan het licht kan je duidelijk merken dat het inmiddels al december is, want om 4 uur begint het al te schemeren en om 5 uur is het donker. Nou ja, eigenlijk ook wel een mooie tijd om te stoppen met werken. De volgende dag maken we de onderzijde van het dak klaar. Wat we tussendoor ook nog gedaan hebben is glaslatten voor de ramen aan de binnenzijde gemaakt. Dat scheelt weer
werk als we gipsplaten tegen het dak willen monteren. Omdat we toch met isolatie bezig waren hebben we ook de buis voor het aanzuigen van de frisse lucht in het huis geïsoleerd. We zijn bang dat als hij begraven is, te weinig dekking met grond heeft om niet af te koelen of op te warmen. Onder het motto 'better safe than sorry' isoleren we hem en verpakken we hem met het afdekzeil, waar we inmiddels nog veel stukken van over hebben. Nu kunnen we ook de leidingen van de grondboring afdekken met zand en grond en dat is hard nodig want deze leidingen lagen nog steeds bloot en met een zeer strenge winter zou dat problemen kunnen geven. Allemaal van die karweitjes die een keer moeten gebeuren en nu is er weer één gedaan. In december werken we vast nog verder, maar wat we doen is natuurlijk afhankelijk van het weer. Op 2 december begint het in ieder geval voor het eerst te sneeuwen deze winter.

De eerste sneeuw is natuurlijk prachtig, jammer is dat Lex bij het uitlaten van Jussi ongelukkig valt en tenminste 1 rib breekt. Voor december zijn we even klaar met klussen. Hebben we alle tijd om ons te richten op de maand december, kerst en de jaarwisseling. We beginnen met iedereen hele prettige en gezellige feestdagen toe te wensen en natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar. Omdat we merken dat ook steeds meer mensen uit de Eifel ons blog weten te vinden: 

Fröhliche Weihnachten

und ein

glückliches neues Jahr.

 

Met de eerste sneeuw moeten natuurlijk ook ons gevederde vriendjes verzorgd worden. We hebben weer een grote voorraad volgelzaad, vetbollen etc. We hangen dit weer in de struiken voor de
deuren van de kelder, zodat we ook kunnen zien of de vogels dit weten te vinden. En dat kunnen ze, binnen een half uur zitten de struiken vol met onder andere roodborstjes, mezen en mussen.


Gelukkig geneest Lex zijn rib voorspoedig en is hij tegen de Kerst al weer in staat om te helpen met de voorbereidingen voor de feestdagen.
We ruimen de begane grond helemaal op en maken de eethoek leeg. Het tuinmeubilair, wat door Marjon tussendoor is opgeknapt, wordt in de eethoek opgesteld. Een rood kleed erover en het ziet er gelijk gezellig uit. Op de kerstboommarkt hebben we een kerstboom gehaald en Marjon heeft overal van die slingers van kersttakken gekocht. De guirlandes hangen we aan de balken en

 waar geen lampjes in zitten brengen we kerstboomverlichting aan. Mark komt helpen met de voorbereidingen en nu ook de houtkachel aan is, begint het al echt ergens op te lijken. Helaas is de sneeuw van begin december helemaal verdwenen, want dat zou het kerstplaatje echt compleet maken.
2e Kerstdag komen Eelko, Mischa en Robin. Ze hebben van alles bij zich om met zijn allen in de kelder te kunnen slapen. Voor 6 man is het met onze beperkte keuken, niet mogelijk om een uitgebreid kerstdiner

te maken, maar hadden ze niet juist voor de kerst fondue uitgevonden? Marjon heeft voor een prikkie een kleine oven gekocht, dus stokbrood kunnen we inmiddels ook afbakken en een grote pan verse champignonsoep is op één pitje ook snel gemaakt. Natuurlijk ijs toe en we hebben toch een compleet kerstdiner. We behoeven niet te zeggen dat het heel erg gezellig was. Om het feest compleet te maken, komt een droom ui en gaat het savonds sneeuwen. Eerst nog licht maar tegen de tijd dat we naar bed gaan ligt  

 er al een witte laag. De volgende morgen wil Marjon Jussi uitlaten, maar... ze kan de kelder niet uit, omdat een dikke laag sneeuw tegen de kelderdeur is opgeblazen door de wind. Mischa ziet Marjon haar probleem en springt gelijk uit bed om Marjon te helpen. Met stoffer en blik wordt de deur sneeuwvrij gemaakt en kan Jussi naar buiten. Hij rent van links naar rechts door de verse sneeuw en natuurlijk is Mark bereid om een sneeuwbal voor hem te gooien. Ook Mischa en Robin helpen een handje om Jussi achter sneeuwballen aan

te laten rennen. Als eerste steekt Lex de houtkachel aan om het boven lekker warm te krijgen. En dat warm krijgen lukt steeds beter. Bij het ontbijt is een T-shirt al voldoende om het lekker warm te hebben. Werd het de eerste avond na een dag stoken nog maar 19 graden, de derde dag was het in de loop van de middag al 23 graden. De mannen gaan de dag na Kerst met z'n allen naar Prum, uiteraard naar de gereedschapswinkel. Ook gaan we met Robin nog even op de manege kijken, waar ze vast een keer gaat paardrijden.
De volgende dag gaan Eelko en de kids weer naar huis en Mark rijdt gelijk mee. Lex en Marjon gaan nog gezellig bij Inge en Arian logeren en vieren oudennieuw bij Bart en Jacques. Als afsluiting van het jaar nog een plaatje van het uitzicht van de daketage. Dit beeld zal snel niet meer te zien zijn want in het nieuwe jaar gaan we als eerste verder met het plaatsen van wanden.