Wij beginnen het jaar met het opruimen van de kerstversiering. Gelukkig hebben we weer meer en moeten we een opslagbox bij kopen. Bij het shoppen is alle kerst-versiering met 50% korting, dus we nemen alvast wat voor de volgende kerst mee.


in, alleen de laatste plaat nog. Maar hier staat de ladder in de weg. Die hadden we expres hier gezet, omdat je dan het makkelijkst van de ladder op de etage kan stappen en vice versa. Fijn met een kolom om je aan vast te houden. Maar de ladder moet echt verzet worden. Marjon, die al niet zo dol is op ladders, moet heel wat moed bij elkaar schrapen om naar boven te gaan. De eerste keer echt voetje voor voetje, maar naarmate de tijd vordert gaat het gelukkig steeds beter en sneller.

De volgende muur die we beetpakken is die tussen onze slaapkamer en de open werkkamer. Weer eerst het randhout uitzetten. De balkjes die we lokaal gekocht hebben, zijn lekker lang, 5 meter en kunnen dus in één keer van kolom naar kolom. Wel jammer dat heel veel balken aan het begin of einde of over de hele lengte krom zijn. Eerst goede balken uitzoeken dus. Als het rondhout is gezet, kan de eerste plaat pas gemaakt en

De catering was weer prima, dus snel weer verder met de wanden. De platen liggen allemaal beneden op 2 stapels. Elke keer






werkend toilet op de etage. Bijzonder handig blijkt al snel. Het is wel even schrikken voor Marjon in de kelder als de eerste keer wordt doorgetrokken, want gelijk slaat de regenpomp aan en die maakt best lawaai. Moet nog een geluiddempend kastje omheen. Staat op de klussenlijst, maar niet bovenaan. Als we aan het trappengat gaan werken, willen we dit helemaal afmaken, van gipsplaten tot vliesbehang en schilderen. Nu kunnen we er nog bij en als er een trap is, bijna niet meer. Maar dan moeten we ook hier de

De grote foto boven geeft trouwens een doorkijkje wat er dadelijk niet meer is.
Om het werken aan het trapgat wat veiliger te maken hebben we dit dichtgelegd met balken en OSB-platen.
Na zo zorgvuldig mogelijk opmeten, zagen




Nog één stuk OSB en dan komen we er echt niet meer onderuit. Willen we het trapgat echt afmaken, dan moeten we hier ook de laatste isolatie aanbrengen. En omdat we nu toch bezig zijn, dus gelijk maar de isolatie van het dak gedaan waar we met Mark en Gijs niet meer aan toe gekomen zijn. Grappig trouwens dat dat bijna op de dag af, precies een jaar geleden was. Dat kan je zien aan de datum waarop de foto's


Tussendoor kijken we ook waar lampen in het trapgat etc. moeten komen. De lampjes hebben we al meer dan een half jaar, dus lekker even spelen. We maken een stukje muur af met gipsplaat en monteren de lamp. Nu kunnen we mooi zien hoeveel licht die LED-armaturen eigenlijk geven en wat dat op de trap doet. Het is inmiddels 5 februari en als we weer wat gedaan hebben, werken we het blog weer bij.

Na de Kerstdagen, zitten we deze winter niet zonder sneeuw. Als de sneeuw is gesmolten, valt er gelijk weer een nieuw pak. Eigenlijk is er dit jaar geen week zonder sneeuw. De lokale skipiste draait deze winter overuren. Voor het verkeer is het vervelend, maar de uitzichten zijn prachtig. Zelfs vanuit de kelder is het leuk om naar buiten te kijken. Wel vervelend dat we nog steeds buitenom naar boven moeten en als de sneeuw lang blijft liggen wordt het pad gladder en gladder. Maar geen reden om te stoppen met werken.








Nu verder met de wand aan de andere kant. OSB platen er tegen aan, kabels trekken en gelijk gipsplaten. Het geheel uitgelijnd met onze trouwe laser, die al zoveel goede diensten heeft bewezen. Totdat het natuurlijk een keer fout gaat. Lex duwt per ongelijk ruggelings tegen de stang, waarop de laser is gemonteerd. En hij valt. En zoals dit soort dingen behoren
te gaan, valt hij in het gat van de vide, een etage lager op de betonvloer van de begane grond. Of hij een beetje sierlijk is gevallen, weet Lex niet want hij stond hier met zijn rug heen en hoorde de valpartij alleen. Om het blog een beetje netjes te houden, zullen we hier niet herhalen wat er toen gezegd werd. De laser is in ieder geval onherstelbaar kapot en er zit niets anders op dan een nieuwe te kopen. Marjon gaat op jacht op internet en vindt bij een Duitse gereedschapshandel een nieuwe voor iets meer dan de helft van de normale prijs. Dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Na een paar dagen hebben we weer een laser en kunnen weer mooie rode lijntjes op de wanden projecteren. Ondertussen steeds verder met de bekabeling en gelukkig hebben we hiervoor eindelijk ook weer materiaal gekregen. Voordat we

We hebben het inmiddels al lang genoeg uitgesteld, we moeten echt verder met het trapgat. Als eerste moeten we verder met het aanbrengen van dampremmende folie.




Genoeg gespeeld, weer terug naar boven, naar het trapgat. Met behulp van tijdelijke plankjes voor het steunen van gipsplaat tijdens de montage lukt het om met één man het dak boven het trapgat te voorzien van gipsplaat. Op de plek waar het raam naar de badkamer komt, voor de zekerheid een stukje waterbestendige (groene) gemonteerd. Op advies van de bouwmarkt hebben we speciale voegenvuller gekocht

wc af. Nog even passen met een tijdelijke plaat en ja hoor, kan zo gemaakt worden. We hebben weer een laser dus ook het midden is eenvoudig te vinden en de wand kan geplaatst worden. In de wand reserveren we een gat, waar we een nis maken voor het zetten van de zeep en shampoo etc. Dat scheelt weer zo'n plankje tegen de muur. Gelijk bedenken we dit aan de achterkant ook te doen, tegenover het toilet. Helaas kunnen we hem niet helemaal af maken, want we hebben geen kranen etc. Gelukkig komen Jan en Els met
Pasen






moeten nog een keer geschilderd worden om het ook echt helemaal af te krijgen.

worden. Hiervoor hebben we een stok met een dwarslat gemaakt, zodat je hiervoor niet op een trap hoeft te staan. Verfroerstokjes tussen de platen als afstandhouder en vastschroeven maar. Als de platen zitten kan je goed zien hoe de afwerking bij de bovenramen wordt en tegen de muren en grote balken aan. Ook is nu goed te zien hoe de plafondspotjes staan. Het is echt een heel ander gezicht, nu je de balken niet meer ziet.
Als Mark weg is, schilderen we het trapgat af. Nu is er echt iets helemaal klaar.

Jan en Els komen langs met een bus vol materiaal, tot en met een bad toe. Wij voelden ons een beetje bezwaard dat zij dit allemaal meenamen, maar Jan was alleen maar blij dat hij niet leeg heeft gereden.


zou dan spanning op de muren geven. Eigenlijk was er dus niets om de muren op af te meten en zit er ook nog een deuropening in, die het geheel niet veel steviger maakt. Ik zal heel eerlijk zijn en melden dat we de wand deels een keer opnieuw hebben moeten zetten omdat het toch net niet klopte. Maar uiteindelijk staan de eerste wanden op de begane grond. De schuifdeur die Jan ook had meegenomen krijgen we net niet meer gemonteerd, maar dat komt vast snel daarna een keertje tussendoor. Echt een

Ook allerlei onderdelen voor de douche had Jan meegenomen, dus daar kunnen we weer mee verder. We monteren de kraan en de douchekop in de wand en kunnen hier nu warm en koud water naar toe maken. Wel eerst goed nadenken waar we nu alle hoofdaansluitingen maken, want we hebben hier niet alleen een verdeelpunt voor warm- en koud water, maar ook voor de afzuiging, vloerverwarming en


naar de tuin loopt. Ook nog een boompje en andere struiken en hier en daar begint het al een beetje op een tuin te lijken in plaats van een weiland.
Eelko had beloofd zijn zoon Mischa en vrienden een keer naar de Ardennen te rijden om te mountainbiken en nu hij de belofte heeft ingevuld, komt hij gelijk even langs. Hij vindt dat er behoorlijk wat gedaan is sinds de Kerst en helpt ook gelijk nog even een paar uurtjes mee. Altijd handig en gezellig zo'n bezoekje en we zijn weer een klein beetje verder.




Om een beter idee te krijgen hebben we ook nog even een proefopstelling gemaakt met de wastafels. Over deze opstelling en

Nu het grote timmerwerk van de badkamer klaar is, gaan we eerst weer eens schilderen. Niet alleen de koven worden geschilderd, maar gelijk ook alle balken, glaslatten etc.. En nu we toch al onder de verf zitten (Jan kan schilderen in een net




Ook Lex zijn moeder komt gezellig weer een weekje logeren. Naast het werken aan het huis, gaan we natuurlijk ook gezellig een dagje toeren. We doen boodschappen in Luxemburg en gaan dan natuurlijk ook naar een tuincentrum. Er staan prachtig bloeiende blauweregens en Ma kan het niet laten er één voor ons te kopen. Daar zijn we erg blij mee, want we wilden zoiets altijd al planten tegen de "pergola" bij de



patchwork was, wordt ineens één geheel.
Lex gaat verder met de koof voor de gordijnen in de badkamer. Het houtwerk was een eerste keer geschilderd, dus nu kan de koof gemonteerd worden. Als plaatmateriaal voor de afstand te overbruggen hebben we alleen OSB-plaat. We moeten Jan vragen de volgende keer een paar underlayment platen mee te nemen voor de koven beneden. Nu alleen nog even schilderen en het raamwerk is hier zo goed als klaar. Ja helaas nog niet klaar want naast de deur moet nog een





Na een flink aantal gipsplaten bereiken we het raam van de badkamer en is er weer een flink stuk van het dak voorzien van gipsplaten. Nu de steiger hier toch staat,




We moeten de leidingen en de ont- luchting van het riool wegwerken. Vervelend dat het hout bijna op is,






Met de leidingen beginnen we met de koperen leidingen voor de vloerverwarming. Uitzoeken wat we nodig hebben en dan maar weer shoppen. Uiteraard heeft niet één winkel alles en moeten we nog van Prum naar Bitburg om alle benodigde soldeerkoppelingen te krijgen. Maar we kunnen beginnen en dus moet de druk van de vloerverwarming


De verdeler is aangesloten en we zouden hier kunnen beginnen met de vloerverwarming, helaas moet nog eerst dit en dat en dat en dat etc. etc. Op de begane grond hebben we gelijk een aftakking gemaakt voor de verdeler van de

Terwijl Lex met de leidingen bezig is, gaat Marjon vast verder met het vullen van de gaatjes in de gipsplaten. Een klusje wat je altijd kan oppakken en ook weer direct mee kan stoppen. Tegelijkertijd ook een zeer dankbaar klusje want er zijn heel wat gaatjes te vullen en het beeld van de gipsplaten wordt er veel rustiger door. Er moeten nog wel heel wat gaatjes en naden

We gaan naar de verjaardag van Inge en als we een dag later terugrijden komen we op 10 kilometer langs de boomkwekerij. Van ons huis is dat 50 kilometer rijden en dus nu zo dichtbij dat we het niet kunnen laten om langs te gaan. We wilden graag een beukenhaag aan de rand van het terras, dus nu we in de buurt zijn gelijk beuken kopen. De auto zat al vol met bagage en hond, maar met een beetje schuiven krijgen we

Omdat het echt prachtig weer is, gaan we eerst wat buitenklussen doen. Voor een aantal klussen is het eigenlijk te warm, maar de muren van de garage staan deels sochtens en deels smiddags in de schaduw. Dus hier gaan we mee verder. Bovendien als dit klaar is zijn we eindelijk die stapels platen (onder zeil) voor het huis kwijt en kunnen we eindelijk de auto's parkeren zoals gedacht.

Rond 1 uur komt de zon om de hoek en moeten we hier echt weg, maar kunnen dan verder met de kant naar de straat gericht. Hier kunnen we tot een uur of 4 werken en dan komt de zon ook hier om de hoek kijken. In 2 dagen zitten de platen er op. Waren we eerst bang dat we platen te kort hadden, we blijken er een stuk of 7 over te hebben. De volgende morgen begonnen met de eerste stuclaag en het

Door de warmte moeten we er wel op passen dat de eerste stuclaag niet te snel




We zijn weer terug en gaan niet vertellen dat het ontzettend gezellig was in de Dordogne, want dat spreekt bijna voor zich. Leuke dingen gedaan, lekker gegeten en veel gelachen, ook met Marten en Joke. Maar nu weer tot de orde van de dag. De garage is nog niet helemaal klaar (aan de buitenkant, want van binnen helemaal niet) en om dat het nog steeds prachtig weer is, hier snel mee verder. De laatste 2 wanden van de eerste stuclaag voorzien en zodra ze droog zijn bestrijken met grondering. Nu even goed laten drogen en als er een keer
iemand is die kan helpen sjouwen, de laatste stuclaag aanbrengen. Nu de wanden wit zijn, ziet het er al weer een stuk beter en affer uit.
Omdat we ook wel eens iets anders willen en een dagje balorig zijn, hebben we ons bij de lokale keuken- boeren laten informeren over keukens en apparatuur. De prijs van de apparatuur leek interessant, maar een kleine expeditie op internet leerde dat de apparatuur veelal verouderd was en ook niet echt goedkoop. Nu we de smaak van een nieuwe keuken te pakken hebben besluiten we om gelijk
maar alle apparatuur te bestellen. Bedrijven die één van de gewenste apparaten het goedkoopst kon leveren schrijven we een mail of ze niet alle apparaten willen leveren. Deze aktie levert nog een extra € 150,- korting op. Gelijk besteld dus. Achteraf wel erg prematuur want het duurt nog zeker een half jaar voor we een keuken hebben, maar een beetje impulsief moet je wel eens zijn. Het apparaat die we al gelijk willen gebruiken, een oven met magnetron, wordt nageleverd, dat zal je altijd zien.
maar alle apparatuur te bestellen. Bedrijven die één van de gewenste apparaten het goedkoopst kon leveren schrijven we een mail of ze niet alle apparaten willen leveren. Deze aktie levert nog een extra € 150,- korting op. Gelijk besteld dus. Achteraf wel erg prematuur want het duurt nog zeker een half jaar voor we een keuken hebben, maar een beetje impulsief moet je wel eens zijn. Het apparaat die we al gelijk willen gebruiken, een oven met magnetron, wordt nageleverd, dat zal je altijd zien.
Omdat
het nog steeds prachtig weer is, is het zonde om binnen te werken, dus maar weer een dagje aan de muur van plantringen naast het huis. Helaas moet de grond achter de muur inklinken, dus kunnen we voorlopig niet verder. Jammer, want ook dit ziet er weer beter uit.
Dan zijn de kersen aan de bomen bij ons en de buren rijp. We hebben hier al een keer jam van gemaakt, dus we plukken snel een tak een beetje kaal en kunnen aan de jam. De kersen zijn meer pit dan vlees, maar eerst koken en dan met een vergiet en een
pollepel krijgen we een mooie pan sap en vruchtvlees. Geleisuiker erbij en we hebben weer een aantal potjes kersenjam.
Mede omdat internet via de satelliet erg weersgevoelig is en ook nog een datalimiet heeft hebben we vaste telefoon aangevraagd, in de hoop dat we ook in Kopscheid eens snel internet krijgen. Omdat we een abo kunnen afsluiten met gratis naar vaste nummers bellen in Europa kunnen we in ieder geval vast onze (zeer hoge) telefoonkosten vast drukken. De aanvraag is in april gedaan, dus op 30 juli
komen ze de kabel doortrekken naar ons huis. Omdat we wisten waar de telefoonkabel lag, hadden we vast een mantelbuis ingegraven, dat maakt het vast eenvoudiger. Helaas was de kabel toch moeilijk te vinden en hadden we weer een enorm gat op ons voorterrein. Nu zal de telefoon wel snel komen (het is inmiddels oktober en we hebben een brief gekregen dat we misschien eind oktober telefoon hebben pffff.) Dan maar weer boven verder, nu de waterleidingen doortrekken. Nu deze zijn aangesloten, kunnen we
controleren of alle aansluitingen en kranen etc. goed dicht zijn, want eens zijn de leidingen etc. slecht bereikbaar en kan een lek ongelofelijk veel schade veroorzaken. Maar gelukkig ziet het er goed uit.
Eelko, Mischa en Robin wilde eigenlijk voor hun vakantie bij ons langs komen, maar omdat wij toen net in Frankrijk waren, komen ze na de vakantie langs. Robin hadden we beloofd dat als ze weer een keer bij ons was, ze mocht paardrijden bij de manege verderop in het dorp. Nu zijn ze er, het weer is prachtig dus...
Maar de vraag is natuurlijk of de manege nu wel gelegenheid heeft. Als eerste hier langs en natuurlijk is er gelegenheid. De manege- eigenaresse zelf niet, maar haar dochter vast wel. Die zou in de loop van de ochtend wel even langs komen. En inderdaad binnen een uur komt ze langs en met een kwartier gaan ze rijden. Robin moet eerst mee om de paarden uit de wei te halen en dan gerei uitzoeken en paarden optuigen en en en. Gelukkig is het mooi weer want met z'n allen liggen we wel een uur te wachten voordat er gereden wordt. Maar dan wordt
er ook een mooie tocht door de natuur gemaakt, die als we Robin goed hebben begrepen zeker voor herhaling vatbaar is. Leuk dat ze het haar zin heeft gehad en wie weet .... Mischa wil ondertussen met zijn speciale fiets op pad en op de GPS hebben wij nog een route staan, waar wij meer dan een uur over lopen. Mischa is dus binnen 10 minuten terug. Maar wel een leuke tocht dus hij gaat nog een keer. Op zondag gaan we met Mischa naar Malmedy waar een speciale down-hill track is. Wij durven amper naar beneden te kijken,
maar Mischa crost al naar beneden en komt wat later weer omhoog met de sleeplift. Hij is hier wel een dagje zoet.
Maar er moet natuurlijk ook gewerkt worden, met het prachtige weer wel een buitenklus graag. Gelukkig is er nog steeds de berg grond in de tuin die op de helling voor het huis gebracht moet worden. Eelko en Mischa scheppen en kruien dat het een lieve lust is en de berg grond is inmiddels behoorlijk afgegraven. Er rest nog een klein bergje voor de liefhebber die wel een keer zin heeft in scheppen. Wat de dames
ondertussen doen weet ik niet meer, maar ik geloof dat de foto met hard werkende Eelko en Mischa wel iets verraad. Wat kunnen we beter doen met dit prachtige weer dan lekker de BBQ weer eens aansteken en heerlijk in de tuin eten.
Maar ook voor Eelko en de kinderen komt een eind aan de vakantie en nadat we ook nog een keer uitgebreid schnitzels zijn wezen eten, gaan ze weer naar huis.
We zijn weer even alleen, maar niet voor lang. Peter die Marjon al kent sinds ze samen in dezelfde schoolklas hebben
gezeten komt ook langs. Uiteraard op de motor. Eindelijk hebben we een slachtoffer om te helpen met het aanbrengen van de laatste stuclaag op de garage. Na 2 dagen werken zijn ook de laatste 2 wanden van de garage gestuct en is deze helemaal klaar. Helemaal??? nee er moet nog een klein beetje geschilderd worden, maar de verf is op en dat moet dus even wachten totdat we in Nederland weer verf hebben gekocht.
Dan horen we dat Mark ook nog een paar dagen langskomt en zijn we ineens met 3 man sterk en kunnen we een echt grote

klus aanpakken, die zelfs met z'n tweeën niet goed te doen is. We gaan de vide bekleden met gipsplaten. Eerst de steiger helemaal opbouwen. Dan moet er een kabel getrokken worden naar de dakramen. Deze dakramen laten zoveel zon door dat als het warm is, hier nog een hele hoop extra warmte door naar binnen komt. Voor gewone gordijntjes is het veel te hoog, die kunnen we nooit meer dicht of open doen. Er zijn electrisch bedienbare te krijgen, maar is er wel stroom nodig, dus een kabel trekken. Dan onder de isolatie de speciale
folie aanbrengen en alle naden zorgvuldig dichtplakken om zelfs de kleinste tochtgaatjes te dichten. Lekker zo hoog op een wiebelende steiger. Maar nog veel lekkerder als we eindelijk die isolatie hebben weggewerkt, want daar blijft altijd van die irriterende jeukende deeltjes uitvallen. Het zijn hele lappen folie die verwerkt moeten worden. Gelukkig is Peter heel handig in het geven van aanwijzingen, dus het kan haast niet fout gaan. Ook om de balken moet zorgvuldig gewerkt worden, want het is echt heel belangrijk dat alle
gaatjes, speetjes en kiertjes zorgvuldig dicht gemaakt worden. Er wordt veel gezweet, maar of het nu angstzweet is van het werken op de hoge steiger, het zo ongelofelijk mooi weer is of van het harde werken, laten we maar even in het midden.
Nadat de folie is aangebracht kunnen de latten worden aangebracht, waar de gipsplaten op bevestigd gaan worden. Dezelfde procedure als in de andere ruimten, maar nu alleen wat hoger (en op een wiebelende steiger). Maar met z'n drieën gaat het wel lekker vlot en hoef je
niet telkens naar benden om een lat op maat te maken, of schroeven of zo iets te halen. Terwijl Lex met knikkende knieën op de steiger staat, proberen de andere heren de moed er in te houden door te pas en te onpas grappen en grollen te maken. Op de foto is goed te zien dat Mark in ieder geval een hoop plezier heeft gehad en eerlijk is eerlijk, we hebben enorm veel gelachen. Echt heel veel gelachen, ten koste van alles en iedereen, maar zoveel plezier maakt het werken wel heel erg leuk. En dat was eigenlijk misschien wel het aller leukste
dat deze klus, waar we enorm tegen op zagen, nu bijzonder snel en soepel verloopt. Met het aanbrengen van de latten, timmeren we de twee dakramen ook gelijk af, opdat we ook deze gelijk met gipsplaten kunnen afwerken. Helaas weten we niet hoe de bekabeling voor de zonwering moet lopen, waardoor we het net niet helemaal af kunnen maken. Fijn, dan mogen we later nog eens op de hoge steiger. Nadat alle latten zijn aangebracht in het eerste vak, kunnen we hier beginnen met het aanbrengen van de gipsplaten.
Mark geeft de gipsplaten aan en Peter en Lex schroeven ze vast. We beginnen met de wand naar de slaapkamer en nadat de platen hier zitten, beginnen we met het plafond. De eerste plaat is altijd wat extra werk, maar de volgend gaan wat makkelijker omdat we op de vorige plaat een plankje schroeven dat over de plaat heen steekt. De volgend plaat wordt dan op het plankje geschoven en blijft dan aan één kant hangen. Dat scheelt een hoop gewicht en gehannes. Binnen een halve dag is het eerste (en het engste) deel van de vide
klaar en kunnen we verder werken van de vloer. Dat is echt een stuk prettiger werken. Mark moet helaas weer terug, maar Peter blijft nog even, dus we gaan door met de rest van de vide. Nu het lage deel boven de eeterker. De steiger kan een heel stuk lager en is dit deel een stuk minder eng om te doen. Ook dit stuk krijgen we er nog samen in en gaan we verder met het stuk dak tegen de nok. De steiger kan op de verdiepingsvloer en ook hier weer eerst folie en latten. Dit stuk plafond loopt helemaal door tot in de
slaapkamer, dus van gevel naar gevel en is 12 meter lang. Maar voor dat het klaar is moet ook Peter weer terug. Maar het enge deel is gebeurd en we hebben tijdens, voor en na het werken ongelofelijk veel plezier gehad en ook nog de scrypto's uit de NRC opgelost. Wat zijn we lekker opgeschoten.
Ondertussen hebben we ook de nageleverde oven binnen gekregen en nadat we een kastje getimmerd hebben voor in de keuken in de kelder nemen we hem gelijk in gebruik. Marjon haalt snel alle spullen voor eigengemaakt pizza en vol
verwachting zetten we de oven aan op de speciale pizzastand. Het plezier duur precies 1 minuut en 40 seconden. Dan geeft de oven een foutmelding en schakelt uit. Herhaald proberen levert helaas hetzelfde resultaat. Snel de andere oven uitgepakt om te kijken of die het wel doet. Gelukkig storingsvrij en eten we alsnog pizza.
Dan gaan Jan en Annemiek met dat leuke VW-busje op vakantie en komen als eerste bij ons langs. Uiteraard met hazelnoot-slagroomtaart. Als we nu iets missen uit Den Haag is dat het wel. We kletsen
heerlijk bij, eten lekker en doen tussen-door ook nog wat klussen. Ook zonder die heerlijke taart mogen ze altijd langskomen, maar mmmm wat een traktatie.
Weer met z'n tweeën gaan we verder met de gipsplaten. We hebben inmiddels dat hele lange stuk van het dak afgewerkt met folie en helemaal afgeplakt. Nu de latten aanbrengen, maar die zijn helaas al snel op. Alleen latten laten bezorgen is ook zo wat en de latten zijn ruim 4 meter lang, dus veel te lang voor onze auto's. Maar Marjon heeft een cabrio en daar kan het
dak van open. En met open dak, kan je heeeele lange dingen vervoeren. Dus op naar de bouwmarkt en 2 pakken latten halen. Met fronsende wenkbrauwen staan de heren van de bouwmarkt te kijken, maar zonder grote problemen nemen wij de latten mee naar huis en kunnen we weer verder. Helaas moeten we in de slaapkamer nog wat isolatie aanbrengen en glaslatten maken. Dus dat doen we eerst. Gelijk pakken we alle andere gaten in de isolatie aan en voor het eerst is nu echt het hele dak geisoleerd. Het hele dak? eh.. nee, er
zijn nog wat kleine stukjes, maar dat kan pas als we alle glaslatten in alle kamers op deze etage hebben gedaan. Maar goed de grote vlakken zijn klaar. Voordat we verder kunnen met het dak moeten we net als aan de andere kant eerst de muur afwerken met gipsplaat en voordat dat kan moeten we eerst de electra hier klaar hebben. Dus eerst weer een dagje electra en dan de wand aftimmeren en beplaten. Maar voordat het zover is, eerst de electra uittesten, want als de wanden dicht zijn, is het heel vervelend om een fout op te
sporen en te herstellen. Dus dan gelijk maar extra zekeringen gemonteerd in de meterkast en kabels van de meterkast naar de daketage getrokken. Gelijk de andere stopcontacten (voor zover dat kon) afgemonteerd en de lichtpunten aangesloten. Voor het eerst hebben we nu werkende stopcontacten buiten de kelder en zelfs licht in de slaapkamers. Koste best wat tijd, maar ook wel weer erg handig. Nu kunnen we eindelijk weer verder met de gipsplaten. Eerst de wand, die we eigenlijk al hadden willen doen. Wel lekker dat dat
ook weer klaar is en wat een ander gezicht weer. Dan snel het eerste/lage deel van het plafond er in. Ook weer klaar, maar nu kunnen we het echt niet langer uitstellen en moeten we met het lange deel van het plafond aan de slag. Gelukkig eerst nog wat afleiding. Mark komt nog een keer langs en heeft een eerste partij van de tegels voor de badkamer bij zich. Deze hadden we bij de werkplaats Jan laten afleveren. Uiteraard pakken we gelijk uit en leggen een stuk neer om te kijken. Ziet er goed uit en over een half jaar of zo, kunnen we er
mee aan de slag. Maar we kunnen niet wachten. Dan weer verder met de gipsplaten tegen het dak. Met Mark erbij schiet dat weer lekker op en het eerste stuk zit er dan ook vrij snel in. Als het zo door gaat, is het klaar voordat Mark weer terug moet. Nu komen we bij weer een eng stuk, naast de vide. Als je op de steiger staat, is het een enorme diepte naar de vloer van de begane grond. Niet te veel kijken en gewoon voorzichtig doorwerken. Nadat we het eerste stuk hebben gedaan, worden de delen voor de vloeren van de
balkons afgeleverd en ook dat is een klus die we al lang wilden doen. Dus onmiddellijk stoppen met de gipsplaten en lekker aan de balkons werken. De balken voor de balkons hebben we al heel lang in huis. Meer dan een jaar geleden hebben we ze met Mark en Gijs op maat gezaagd. Hierna hebben we de balken binnen geschilderd en uiteindelijk met Jan op de uitstekende balken voor het balkon gelegd. En daar liggen ze al een jaar en we hadden het niet verwacht maar door de wind was er zelfs een stuk omgevallen. Geen schade
verder of zo, maar wel een ergernis dat de balken er zo lagen. Nu kunnen we hier eindelijk wat aan doen. Eerst de balken goed leggen. Allemaal de zelfde oversteek aan beide einden en ook evenwijdig van elkaar en op gelijke afstand van het huis. Dan begint het grote rekenen, want we moeten links en rechts wel hetzelfde uitkomen. Het lijkt dat we het beste in het midden kunnen beginnen. Wel lekker wiebelig op van die balken die niet zijn vastgeschroefd. Uiteraard is het eerste deel gelijk een bijzondere. Hij komt precies
voor zo'n dopmoer waar de gevelbalk mee vastzit. Uit het eerste deel dus netjes een sparing zagen en dan eindelijk vastschroeven. De afstand tussen de delen is berekend op 10 mm. We hebben klosjes van de precieze dikte gezaagd en kunnen dus snel de volgende leggen. Dat is twee en nu snel de volgende. De geleverde delen zijn 5 meter lang en niet te tillen zo zwaar. We hebben de lengte bepaald mede op basis van een toekomstige balustrade. Er gaan er 4 uit een lengte. Om er voor te zorgen dat ze allemaal precies dezelfde
lengte hebben, hebben we een aanslag op de afkort zaag gemaakt. Dat opdelen van de lengtes gaat dus lekker snel en nauwkeurig. We zagen telkens een lengte in vieren en monteren deze. Dat schiet lekker op. Ondertussen zijn de oude buren van Marjon van de Mient langs gekomen. Tante Jo en Ans kent Marjon natuurlijk heel lang en die hebben haar als jong meisje opgevangen toen Marjon haar moeder ziek was. Ook met ons trouwen hebben ze van alles voor ons gedaan en Lex heeft zelfs met de zoon van tante Jo op de HAVO
gezeten. We hebben ze na jaren weer gezien onder treurige omstandigheden bij begrafenissen, dus extra leuk om ze nu eens onder vrolijke omstandigheden te zien. Al snel blijkt dat we meer dan genoeg te bespreken hebben en helaas moeten ze de volgende dag al weer verder. We hopen ze snel weer te zien en gaan ook vast bij ze langs als we wat verder zijn met ons huis.
Na veel gezelligheid gaan Lex en Mark gauw verder met de balkons. Het balkon aan de tuinzijde komt helemaal goed uit en de afstanden links en rechts zijn ondanks de
afstand van 9 meter precies gelijk. Het rekenwerk vooraf heeft uiteindelijk geloond. Nu het balkon aan de straatzijde nog. Hier moet de afstand tussen de delen net even wat anders zijn, maar precies als de dikte van een stukje multiplex. Ervaren als we inmiddels zijn beginnen we weer in het midden en werken naar een kant. Nadat de eerste delen zijn vastgeschroefd liggen de balken veel steviger en wordt het werken makkelijker. Ook hier komen we goed uit en zijn de afstanden aan beide einden van het balkon gelijk. Weer een klus
klaar, nou ja klaar.... we moeten nog wel voor een beetje balustrade zorgen, want zonder weigert Marjon ook maar één stap op de balkons te zetten, hoe mooi het uitzicht ook mag zijn vanaf het balkon.
Dan weer verder met de gipsplaten tegen het dak. Omdat we al zoveel hadden gedaan en voorbereid, zijn we vrij snel uit de vide en in de slaapkamer. Het is echt een enorme lengte. Maar met elke plaat komen we 60 cm dichter bij het eind van dit deel van het dak en dat duurt, zo te zien aan de foto, niet lang meer.

Dan weer even wat anders. Op de Mezenlaan hadden we een boompje met hele zachtgroene, bijna gele bladeren. Die zag er de hele zomer uit alsof het net lente was. Die hebben we dus geprobeerd hier ook te krijgen. De kweker had hem niet, maar kon er misschien aan komen. Ineens dus een telefoontje dat hij er één heeft voor ons. Dus snel naar de kweker en een mooi plekje uitzoeken. Voor de badkamer en net naast de parkeerplaats leek ons een mooi plekje. Hier dus een groot gat gegraven en volgestort met aarde en daar staat ie dus, onze lenteboom. En om af te sluiten een foto van ons huis met balkon vanuit de tuin. We gaan gauw weer verder.
Het is inmiddels half september en we willen dit jaar toch een heel end komen met de afbouw. Met Mark en Peter hebben we een heel stuk van het dak met gipsplaat afgewerkt, maar er was nog genoeg te doen. In de slaapkamer voor moest nog een
heel stuk tegen het dak worden aangebracht en dat is nu inmiddels ook klaar. Eindelijk is het hele dak met gipsplaat afgewerkt. Nu alleen nog de
naden en de gaatjes vullen, klinkt als een klusje van niks en dat is het natuurlijk ook, ware het niet dat het om heeeel veeeel naden en gaatjes gaat.

Nu het dak zover klaar is, gaan we verder met de wanden in de slaapkamer voor. Hier moet nog heel wat afgetimmerd worden en ook nog het een en ander aan leidingwerk afgemaakt te worden. Het beste recept is gewoon beginnen en niets vergeten. De eerste platen gaan altijd snel en je ziet gelijk weer resultaat. Te snel dus, want we zijn wat vergeten. De platen weer losschroeven, de vergeten electraleiding van de verwarming van de badkamer leggen en alles terugplaatsen en opnieuw vastschroeven. Volgende plaat, alsof er niets aan de hand is en we geen dubbel werk hebben gedaan. Als alle platen tegen de muur naar de badkamer zitten, zien we dat het beter is
oom ook hier nog wat extra lijsten te plaatsen. Door deze extra lijsten moet de muur er wat natuurlijker uit gaan zien en is het dadelijk niet zo'n enorm wit vlak. We brengen de houten lijsten aan en gaan gelijk verder met gipsplaten tegen deze wand. De kamer was al een stuk lichter geworden door de gipsplaten tegen het plafond, maar is nu helemaal lichter geworden. Het is een lekkere lichte grote slaapkamer geworden, waar we gelijk allerlei dingen voor bedenken om hier te doen, waar de kamer helemaal niet voor
bedoeld was. Dan is het nu tijd om ook de andere kant van de kamer definitief af te maken (voor zover dat nu kan en nu zinvol is). De buis voor de afzuigkap van de keuken moet nu echt door de vloer geboord en gemonteerd gaan worden. Eigenlijk moeten we voor de warmtehuishouding een circulatieafzuigkap gebruiken, maar dat kan altijd nog. nu alles klaar maken voor een normale afzuigkap. Als ook dit is aangesloten en gemonteerd tegen de wand, zijn we hier voorlopig even klaar. Op naar de slaapkamer aan de
tuinkant, onze slaapkamer met het mooie uitzicht. Hier moet nog veel gebeuren. Voor dat we aan het plafond kunnen werken moeten we eerst alle glaslatten nog maken. Dus we beginnen met de glaslatten. Voordat alles naar onze zin zit zijn we al weer 2 dagen verder, want het zijn best nog flink wat glaslatten en allemaal met schuine einden onder een andere hoek. Elke lat ook voorzien van ronde kanten en gelijk helemaal schuren. Maar deze etage is nu helemaal voorzien van glaslatten. Nu nog even schilderen en ze kunnen eindelijk
afgekit worden. Maar schilderen staat met de al dat onafgedekte steenwol, niet boven aan ons prioriteitenlijstje. Het is eind september en nog steeds mooi weer, maar dat kan natuurlijke elke dag omslaan in echt herfstweer en we moeten nog steeds een buitenmuur stucen. Dat dan maar niet langer uitstellen en gelijk beetpakken. Het is wel één van de lastigste muren want hier zit de doorvoer voor de schoorsteen en de hele stoel waar de schoorsteen op rust. Het is ook niet voor niets dat het nog niet gebeurd was. Maar aan het eind van de dag
is het klaar en zijn we erg tevreden en blij dat het klaar is. Snel binnen verder en terug naar onze slaapkamer. We beginnen weer met het afwerken van het plafond. Eerst weer de folie tegen het dak en gelijk alle gaten en kieren afplakken met dat speciale plakband. Wat wel erg lekker is, is dat nu de laatste stukken steenwol eindelijk afgedekt worden en we eindelijk van dat vreselijke kriebelspul zijn verlost. Als we nu goed vegen zijn we 90% kwijt en dat is echt een heel fijn moment. Nou ja, oké, we hebben op de begane grond links
en rechts nog wat van dit spul zitten en we moeten hier nog een klein beetje aanbrengen, maar 99% van het werk met dit vreselijke spul is nu echt klaar. Ook Jussi is helemaal blij dat dit werkje eindelijk gebeurt is en kijkt er helemaal vrolijk van. Niet op deze foto, want die is genomen toen hij al een tijdje niets lekkers heeft gehad en alles leuk en aardig vindt, maar inmiddels is het hiervoor wel de hoogste tijd. Maak je niet ongerust, we hebben gelijk aan zijn wensen voldaan (het vragende gezicht bleef overigens).
Als ook het hoge stuk van het plafond met folie is afgedekt, kunnen we verder met gipsplaat. Het is beter om eerst de wand naar de trap af te werken met gipsplaat en dan het plafond. Dus beginnen we met deze wand. Het eerste plaatje is snel gesneden en vastgeschroefd en dan op naar de volgende. En bij de derde plaat wordt bevestigd waar we al bang voor waren. De balk van de staander naar het dak, ligt net wat te ver naar achteren. De gipsplaat steekt dan voor de balk en dat kan echt niet. Dus hier moet weer wat voor bedacht
worden. We denken er nog even aan dat hier misschien wel een wandvullende kast tot tegen het schuine plafond komt en je er dus niets van ziet. Maar misschien komt er wel een ander soort kast en zie je het wel, bovendien willen we eigenlijk nergens half werk opleveren. Bij de houten platen die we van de dakdekker hebben gekocht, zit er één met de goede dikte. We zagen hier een stuk van wat we op de balk monteren en na montage zie je niet dat dit niet de originele balk is. Mooi opgelost dus. Dan nog even het kleine stukje gipsplaat boven
deze balk en ook deze wand is klaar. nu snel verder met het plafond. Eerst weer rachels tegen de dakspanten aanbrengen. We hebben inmiddels al aardig wat meters
van deze latten wegge- schroefd. Als de rachels zitten kunnen we weer verder met gipsplaat en als het lage
deel van het plafond klaar is, verder met het hoge deel. Eerst de steiger naar de kamer halen en monteren en dan weer meten, gipsplaat snijden en tegen het dak monteren. Het is inmiddels begin oktober en het hele dak is bekleed met gipsplaat, een enorme mijlpaal. Aan het klimaat in huis kan je nu echt merken dat het hele dak is geïsoleerd en bekleed met gipsplaat. Het is niet goed te omschrijven maar je voelt het echt. Het voelt rustiger en gelijkmatiger, helemaal prima.
We zijn naar Den Haag geweest voor de verjaardag van Mark en hebben natuurlijk weer veel inkopen gedaan van zaken die we bij ons minder makkelijk, of niet, kunnen krijgen. We hebben onder andere een verwarmingsradiator voor de garage meegenomen. Omdat we verwarmen via de warmtepomp hebben we CV-water van maximaal 40 graden en dit alleen als het buiten echt flink vriest. Een gewonde CV-radiator kan met deze lage temperaturen niet goed verwarmen, dus moest er een speciale lagewatertemperatuurradiator
(leuk scrabble woord) komen. Deze speciale radiatoren zijn natuurlijk gelijk een stuk duurder en voor de garage vinden we een dure radiator niet nodig. Na wat zoeken ontdekken we dat radiatoren voor convectorputten ook geschikt zijn. Dus dat kopen we. Mocht de capaciteit toch tegen vallen, dan kunnen we hier altijd nog een speciale ventilatorunit voor kopen. Door dat deze unit lucht langs de convector blaast wordt er extra warmte in de garage gebracht. Maar omdat de garage eigenlijk alleen goed vorstvrij moet zijn, hebben we
er vertrouwen in dat het zo ook gaat lukken. Eigenlijk vinden we deze radiator wel stoer staan in de garage, dus prima geregeld en de opgeslagen keukenapparatuur en gereedschap etc. blijft voorlopig vorstvrij.
Nu de klus in de garage geklaard is, op naar de volgende klus. Alle muren op de etage zijn bekleed met gipsplaat, behalve een klein stukje naast de deuren naar het balkon.
Aan dit stukje moet nog behoorlijk getimmerd en geïsoleerd worden en het moet nog naast elke balkondeur gebeuren. Dus 4 keer zijn we bezig met balken op maat en dikte zagen, schroeven, isolatie op maat maken en monteren en dan als laatste gipsplaat monteren. Maar dan is ook dit klusje klaar en zijn echt alle wanden en plafonds op de etage afgetimmerd. Nu alleen nog een paar duizend schroefgaatjes vullen en een paar honderd meter naden tussen gipsplaten afdichten. Dan nog schuren, nog een keer vullen, schuren, behangen, witten, schilderen, schuren, witten, schilderen.....
We gaan weer verder met de badkamer. We beginnen met het herstellen van iets wat niet naar ons zin was. De gipsplaten achter de WC, maken we nieuw en gelijk maken we het paneel naar het dakraam definitief en werken we de kant naar de verwarming af. We vullen de wand achter de WC op met isolatie resten en zijn gelijk weer heel wat van die reststukken kwijt. Dat ruimt lekker op. Nu alle naden en gaten van de gipsplaten afwerken. We beperken ons nu even tot de badkamer. We willen het plafond van de badkamer helemaal
klaar hebben voor dat we het bad plaatsen. Dan lopen we aanmerkelijk minder risico dat er per ongeluk iets in het bad valt en het nieuwe bad beschadigd. Lex begint in de badkamer en omdat hij vanaf de steiger moet werken, is er niet veel ruimte over voor Marjon. Maar er zijn genoeg gaten en naden te vullen in ander kamers, dus zij begint vast in onze slaapkamer. Het lijkt van dat stomme werk, maar als de gaten en naden gevuld zijn, worden die losse platen
ineens een hele wand. Het is niet alleen veel rustiger voor de ogen, maar het geeft
veel beter een ruimte, de wanden en de maten van de ruimte weer. Eigenlijk dus een heel leuk en dankbaar klusje.
Lex is begonnen met het vervelendste deel van de badkamer het hoge stuk van het plafond. Extra vervelend is dat dit stuk helemaal doorloopt tot aan de slaapkamer en tussentijds stoppen is geen optie. Er worden weer heel wat gaten en naden gevuld en ook de lastige naden aan de koppen van de platen tegen de gordingen van het dak. Zoals overal eerst vullen, dan schuren, dan weer vullen en nog een keer schuren. Maar dan zijn is dit deel van het dak klaar. Omdat we toch op de steiger stonden hebben we gelijk het bovendeel van de hoge badkamermuur gedaan, dan is dadelijk de steiger echt niet meer nodig in de badkamer. Net als in het trapgat behangen we ook de gipsplaten tegen het dak met glasvlies. Mochten er scheurtjes optreden tussen de gipsplaten, dan zie je hier door het glasvlies niets van. Het was niet alleen een flinke lap waarvan de gaten en naden gevuld moesten worden, maar ook een flinke lap om boven je hoofd te
behangen. Omdat het dak schuin is, is de steiger voor het ene deel van het dak te hoog en voor het andere te laag. Bovendien sta je de hele tijd met een holle rug te werken en heb je buiten de badkamer het gapende gat van de vide achter je. We komen er dan ook niet helemaal zonder iets van rugpijn vanaf. Nadat het plafond is behangen met glad glasvlies, behangen we de hoge stukken van de muur ook gelijk, maar nu met glasvlies met een heel licht patroontje. Je weet dat je het behangen hebt, maar je ziet er helemaal niets van,
de gipsplaten en alle gevulde naden en schroefgaatjes zijn nog steeds goed te zien. Dan gelijk achter het behangen aan de gang met roller en kwast. Daarvan zie je wel direct dat het is gebeurt, maar één keer is natuurlijk niet genoeg voor een mooi gelijkmatig effect. Dus nadat de eerste keer met verdunde verf is gedaan, nu een tweede keer met onverdunde verf. Dat ziet er veel beter uit, misschien doen we het later nog een keer, maar voor nu is het wel even klaar. Nu dit deel van het dak en het hoge deel van de muur klaar zijn, kan de
steiger uit de badkamer en gaan we verder met het lage deel van het dak. De aftimmeringen tegen het dakbeschot voor de ontluchting van het riool en de aftimmering van het toilet, moet nog worden afgewerkt met stucprofiel en een laag pleisterwerk. Ook weer even een klusje, waar je een hoop materiaal voor nodig hebt en dat eigenlijk niets voorstelt als het klaar is, maar zoals met zoveel klusjes, ziet ook dit er weer beter uit als het klaar is. Als het behangen en geschilderd is vast nog beter, maar dat is
voor later. Nadat de grotere vlakken zijn gedaan, moeten de randen met het dak en de muur zorgvuldig worden afgewerkt en dan kan er ook hier behangen worden. Omdat het bijna niet te zien is als er behangen is, nu de vraag of op de foto hiernaast nu al behangen is, of nog behangen moet worden.... Je ziet het, zeker op de foto, echt niet, maar ook dit deel van het dak is op deze foto al echt behangen. Omdat we nu alleen de badkamer hoeven te behangen gaat dit best snel, ondanks de moeilijke stukken bij de
lampjes, de douchewand, de balken en het dakraam. O ja, voor dat we behangen hebben, hebben we eerst alle te behangen gipsplaten voorgestreken met verdunde lijm, om al te snel drogen van de behanglijm te voorkomen. Omdat de lijm nog steeds heel snel droogt, vragen we ons af of voorstrijken wel zin heeft. We blijven het voor de zekerheid toch doen. Nadat de volgende dag de lijm van het behangen helemaal gedroogd is, kunnen we weer aan de slag met kwast en roller. De eerste laag weer verdund en de tweede laag
onverdund. Omdat we niet op en af de steiger moeten gaat het lekker snel en is de badkamer ineens geen groene operatie-kamer meer. Nu het plafond zo goed als klaar is, kunnen we eindelijk de al lang geleden gekochte ledlichtlijst aanbrengen. Maar goed dat we er een dimmer bij gekocht hebben, want de ledjes geven wel heel veel licht, maar gedimd, precies wat we wilden. Ook de lamp in de nis in de douchewand ziet er goed uit. Het wordt vast een hele sfeervolle badkamer. Dan brengen we ook het bad naar binnen en
kunnen we beginnen met het aansluiten van het bad. Dat aansluiten is hard nodig, want in de standleiding naar de badkamer hebben we al een T-stuk aangebracht en een eerste stuk van de afvoer van het bad en hier komt af en toe een lucht uit... We beginnen met het bad definitief te plaatsen en dan gaan we de riolering naar elkaar toe brengen. We maken het stuk riolering van het bad naar onder de vloer. Nu moeten we beneden verder. We hebben al gaten door de balken geboord en kunnen dus ook hier vrij snel een stuk riolering aansluiten. Nu
nog de verbinding tussen de twee stukken en het bad is aangesloten op het riool. Het water was al aangesloten, dus nu kijken of er niets lekt. Maar voordat we dat doen, maken we voor de zekerheid eerst een frame rondom het bad. Nu er een extra versteviging met het frame is, kan het bad vol water en dat doen we ook. We testen ook gelijk het warme water, want dat komt beneden uit de kelder uit de warmtepomp. Snel is het bad vol warm water en ook het koude water is lekvrij. Nu het bad vol is draaien we de stop open en kunnen we zien
of het riool lekt. We zien geen druppels of andere lekkage, dus is het bad aangesloten en kunnen we het gaan aftimmeren. Het bad komt overigens iets verdiept te liggen, het is nu gemonteerd op de vloer, maar de hele vloer komt met vloerverwarming etc. nog ruim 8 centimeter omhoog. De bodem van het bad ligt dadelijk ongeveer op dezelfde hoogte als de badkamervloer en dat vereenvoudigt het in- en uitstappen.
Met de reststukken isolatie van het dak, isoleren we het bad. Dat ruimt lekker op en hopelijk blijft het bad dan ook langer
warm. Nadat we weer zo fijn gewerkt hebben met steenwol, kan de buitenkant van het bad dichtgeschroefd worden, uiteraard met gipsplaat. Als we alles goed berekend en gemaakt hebben, blijft er precies genoeg ruimte over om vlak onder het bad te tegelen. We bedoelen met vlak niet dicht onder het bad, maar in het vlak van het bad, dus dat alles in één vlak ligt. Voor nu zijn we even klaar met het bad en gaan we verder met de douche.
Het is inmiddels eind oktober en volop herfst.
Op bijna elke foto is de voorkant van de douchewand te zien en die ziet er op tegels na, behoorlijk af uit. De achterkant is echter wat minder af. We willen aan de achterkant ook nissen maken, opdat het niet een grote vlakke muur wordt. Bovendien willen we verlichting in de nissen maken. Bij de wc is geen andere plek voor verlichting als op de douchewand, want boven de wc is een groot dakraam. Dat dakraam is om hoogte te winnen bij de wc. Bij lampen op de douchewand loop je het risico dat je je hier constant aan stoot en dat lijkt ons ook niet prettig. Nissen met lampen is dus de oplossing en buiten dat de nissen het grote vlak breken, kunnen ze ook gebruikt worden om handige dingen voor het toilet in op te bergen. Wel moeten de nissen om de leidingen heen gemaakt worden en dat is wel weer even puzzelen. Maar nadat de nissen zijn gemaakt en
de nodige balkjes zijn aangebracht, kan ook de achterwand dichtgemaakt worden. Wel jammer dat we geen platen meer hebben en moeten we wachten tot we een wat grotere bestelling hebben. Wel kunnen we verder met de douchedrain. Deze moet ook nog definitief geplaatst en aangesloten worden. Ook hier hebben we al een begin van riolering gemaakt, maar we moeten nog heel wat meters buis leggen. Als hij is aangesloten proberen we hem uit of er geen lekken zijn en... blijkt de stankafsluiter niet te passen. Zo easy blijkt
deze drain dus niet te zijn, balen. We hebben hem al heel lang in huis en hij zit ook al deels vast gemonteerd. De leverancier is heel behulpzaam en stuurt direct nieuwe onderdelen, maar helaas, We bedenken een alternatief met dunnere O-ringen en kopen voor minder dan een tientje allerlei verschillende maten en we zijn er van overtuigd dat hiermee het probleem is opgelost, nu alleen wachten totdat ze er zijn. Dan zien we kans om 2 OSB-platen in huis te krijgen en kunnen we de douche wand aftimmeren. Nu nog even
de kabels van de verlichting die hier samenkomen netjes wegwerken en dan kunnen we echt niet verder in de badkamer. Het uitzoeken van de bedrading is nog een hele klus, maar gelukkig hadden we alles van labels voorzien. Wel jammer dat deze er soms afvallen. Maar we komen er wel uit en tekenen gelijk een schema in de computer opdat we er ook in de toekomst nog uitkomen. We ordenen de draden, korte alle kabels in en zetten ze vast op de wand. Nu de verbindingen en ook de bedrading van de etage is helemaal
klaar. We kunnen nu geen andere klus meer bedenken als de vloerverwarming. Een klus waar we vreselijk tegen op zien, omdat Lex zo lelijk door zijn rug is gegaan met het aanleggen van de vloerverwarming in de kelder. Toen was de temperatuur echter maar tussen de 4 en de 8 graden en nu is het tussen de 15 en 17 graden. Bovendien als we de kachel beneden stoken is het boven op de etage zomaar 22 of 23 graden, aanmerkelijk betere condities. Als eerste moeten we alle vloeren leeg maken. Al het bouwmateriaal, al het gereedschap, alle
ladders, de steiger en alle andere troep moet van de etage af. Vo goede moed beginnen we met opruimen en naar beneden brengen. Met emmertjes laten we de kleine spullen zakken. We ruimen gelijk beneden ook op, zodat al het materiaal ook hier niet constant in de weg staat. We zetten schragen tegen de buitenmuur van wat later de woonkamer moet worden en plaatsen hier een plaat op. Dit wordt de gereedschap tafel. Al het losse hout van enige lengte brengen we van de vloer op de balken tussen de kolommen, dat ruimt pas
op. Onder de nieuwe tafel plaatsen we alle gereedschapskoffers, maar pas nadat we al het gereedschap hierin hebben opgeruimd.
Het begint boven steeds leger te worden en beneden steeds geordender. De steiger zetten we in de ruimte met de schuifdeur, waar dadelijk een badkamertje komt maar waar we voorlopig nog niet bezig zijn. Ook weer van de vloer en gelijk alle onderdelen van de steiger bij elkaar. Het begint boven nu echt leeg te worden en we maken van de gelegenheid gebruik om even wat foto's van deze situatie te maken. Dat zien we
dadelijk nooit meer.
Nu kunnen echt niet anders meer dan aan de vloerverwarming gaan werken. Als eerste moeten we nadenken hoe de noppenplaten voor de ventilatie gelegd moeten gaan worden. Het blijkt het handigst te zijn als deze door de vloer tussen kantoor en slaapkamer komen. Maar daar hadden we geen rekening mee gehouden, dus moeten we hier een sleuf maken. Gelukkig blijkt dat redelijk mee te vallen en komen we slechts één schroef tegen bij het zagen. Nu een andere
spannende klus. We hebben natuurlijk de rol noppenplaat nodig en dadelijk ook de gaasmatten. Deze liggen beiden onder een zijl in de tuin en ze liggen hier al bijna 2 jaar zonder dat we ze verder ooit gezien hebben. We verwijderen het eerste zijl en brengen de noppenplaat naar binnen. Helaas is het plastic waar we de rol in verpakt hebben half verteerd en hangt deze op sommige stukken als kleine flinters aan de rol en is de buitenkant hierdoor ook wat vervuild met grond en aarde, De gaasmatten zijn op de onderste 2 matten
na in prima conditie. De 2 onderste matten zijn in één hoek een beetje geroest, maar verder ook nog goed te gebruiken, gelukkig maar. We brengen alles naar binnen en halen ook de eerste platen tempex uit de garage. Uit de kelder halen we 3 van die houten dingen die we al gemaakt hadden voor de inblaasopeningen van de ventilatie. We beginnen in de slaapkamer achter, onze slaapkamer. Als eerste plaatsen we het ventilatieding en beginnen hiervandaan te werken met de tempexplaten van 1cm voor de ventilatie en de platen van 3cm voor de
rest van de vloer. Op het stuk vloer wat klaar is met tempexplaten, leggen we gelijk gaasmatten. Dan brengen we het blauwe schuimplastic langs de randen aan en zien gelijk dat dit beter gedaan kan worden voor dat de gaasmatten gelegd worden. Misschien wisten we dit al, maar waren we dit weer vergeten. Ook moeten we voordat we verder kunnen de vloerpot voor de electra in de slaapkamer definitief plaatsen en de kabel hiernaar toe trekken. De vloerpot is voor als we ons bed midden in de kamer willen zetten om uit bed
maximaal van het uitzicht te kunnen genieten. Als alle tempexplaten, liggen, de noppenplaten zijn gelegd en met tape zijn afgedicht, de randen zijn afgewerkt en de gaasmatten zijn gelegd kan begonnen worden met het leggen van de vloerverwarmingsbuis. Helaas, we moeten dit natuurlijk niet alleen in de slaapkamer leggen, maar helemaal doortrekken tot de verdeler in de badkamer. Eindelijk kunnen we beginnen aan het gevecht met de vloerverwarmingsbuis. Omdat de rollen buis veel te zwaar zijn om naar boven te halen,
laten we deze beneden in de vide staan. We rollen hier een flink aantal meters af en beginnen dan met leggen. We doen dit hetzelfde als in de kelder, we binden de buis vast op de gaasmat met kabelbinders.
We hadden voor elke etage al een verdeling gemaakt in groepen en gaan volgens deze tekening aan de gang. We werken om en om, eerst begint Lex met het uitleggen van de verdeler naar de kamer en de eerste ronde in de kamer. Dan gaat Marjon verder met het leggen van de tweede ronde en gaat verder met de volgende ronde tot zij
het even zat is en gaat Lex weer verder. De tweede dag nadat we zijn begonnen met de vloerverwarming is de slaapkamer klaar. Dat schiet lekker op en we beginnen te denken aan de zandcementvloer, want we kunnen nu redelijk inschatten wanneer we klaar zijn met de vloerverwarming. We nemen contact op met het bedrijf dat de zandcementvloer in de kelder heeft gelegd. Uiteraard gaat dat op zijn Eifels en duurt het wel even voordat we hem te pakken krijgen en nog wat langer voor dat hij bij ons is. Uit het gesprek begrijpen we dat hij
zijn best gaat doen om nog dit jaar de zandcementvloer te leggen, maar dat het waarschijnlijk volgend jaar 2016 wordt. Dat zou erg jammer zijn, maar het is niet anders. We gaan ondertussen stug door. Na de slaapkamer zijn het kantoor en de overloop aan de beurt. Het lopen over de vloerverwarmingsbuis, maakt dat je wat minder stabiel bent en best het risico loopt om te vallen. Bij de vide is dat wel een groot risico. Voor dat we verder gaan met de vloerverwarming brengen we eerst een leuning aan om het risico van naar beneden
te vallen te minimaliseren. Met deze leuning wordt het kantoor ineens duidelijk afgebakend en lijkt toch groter dan we eerst dachten. Leuk, maar belangrijker dat het nu wat veiliger is, hadden we eigenlijk veel eerder moeten doen. Zeker toen we hier met de gipsplaten tegen het dak aan het stoeien waren. een beetje extra veiligheid door de leuningen was hier zeker op zijn plaats geweest. Maar gelukkig is toen alles goed gegaan en we gaan er ook van uit dat er nu geen ongevallen zullen zijn. Maar ook met het aanbrengen van de
zandcementvloer door derden kan het geen kwaad dat er nu een leuning is, want als er iemand valt komt er vast een onderzoek met een hoop nasleep. Daar hoeven we dus niet maar aan te denken. We gaan met de vloerverwarming verder met het kantoor. ook hier weer eerst de uitblaasopening op de vloer geplaatst en gesteld op de juiste hoogte. Dan de dunnen tempexplaten en de noppenplaten voor het luchtkanaal en de dikken platen er omheen. De noppenplaten met kleefband afdichten en dan het blauwe schuimplastic langs de randen en ten slotte
de gaasmatten. We leggen dit helemaal door tot de badkamer. Nu we zo ver zijn, moeten we ook werken aan de luchtinlaat onder de noppenplaten. De inblaas is al behoorlijk ver voorbereid en we hoeven alleen nog een hoekstuk te plaatsen en te zorgen voor een luchtdichte aansluiting. Het luchtdichte zeer goed plakkende tape van isover komt ook hier weer goed van pas. Dan kan ook weer echt met het gevecht met de vloerverwarmingsbuis worden begonnen. Gelukkig hebben we nu wat meer ruimte dan in de kelder en
kunnen we een flinke voorraad van de rol afrollen. Hoe langer de voorraad is, hoe makkelijker het werken met de buis is want hij raakt minder snel in een kink en als het gebeurt kan je de kink makkelijker uit de buis halen of voorlopig even naar verderop de buis werken. Het kantoor en de vide zijn samen weer goed voor 2 groepen van elk nog geen 100 meter buis, helemaal prima dus. Op naar de volgende slaapkamer en weer dezelfde procedure van dunne en dikke platen, noppenplaat, randschuim en gaasmatten. Maar toch een groot verschil
met eerdere ruimten, in deze kamer zit een buis voor de afzuigkap. De dikke tempexplaat moet netjes om de buis gemaakt worden en bij het snijden van de ronding snijdt Lex ongenadig in zijn vinger met een breekmes. En omdat het zo prettig is om met een jaap in je vinger te werken, snijdt hij voor een tweede keer in een vinger. Maar hij had geleerd van de eerste keer want nu is de snee pas echt diep. Na hevig zoeken naar pleisters, kunnen we ook het gevecht met de tempexplaten in ons voordeel beslechten. Het aanbrengen van
de schuimrand en de gaasmatten gaat verder voorspoedig en ook hier kunnen we weer de strijd met de buis aangaan. We zijn inmiddels over de helft van alle vloerverwarming die we moeten leggen in dit huis en dat is een hoopgevende gedachte. Maar we bedenken ons ook dat we nog heel wat buis moeten leggen. Ook in deze kamer komen we mooi uit met 2 groepen en overschrijden de 100 meter per groep niet. Wel fijn dat we al lang geleden een plan hadden gemaakt voor elke etage, want daar hebben we nu toch veel plezier
van. Dan komen we aan de badkamer. We beginnen met het onderstoppen van de drain, want dat hadden we nog niet gedaan vanwege de perikelen met de stankafsluiter. We wilden zo lang mogelijk wachten met definitief vastzetten om te kijken of onze oplossing met dunnere O-ringen echt werkt. Maar helaas zijn de ringen nog niet binnen en moeten we verder voor het geval ze daadwerkelijk over een paar dagen aan de zandcementvloer beginnen. Overigens hebben we er niet veel vertrouwen in dat
dit echt nog dit jaar gaat gebeuren, maar stel dat ze wel willen beginnen en wij zijn nog niet klaar. ik geloof dat we dan pas echt zullen balen. Dus hup, niet getreuzeld en de drain definitief vastzetten. Dan ook in de badkamer weer het hele ritueel van tempexplaten en... Nee, het is hier toch net weer anders. In de badkamer wordt geen lucht ingeblazen, maar alleen maar afgezogen. De dunne tempexplaten en de noppenplaten hoeven hier dus niet. Maar we hebben hier natuurlijk wel iets complex, namelijk de douche. De platen
van 3 cm zijn hier te dik en we moeten er ook nog rekening mee houden dat er mogelijk geboord moet worden voor het plaatsen van doucheruiten. Achteraf blijkt er door het bad etc. niet veel plek meer voor vloerverwarmingsbuis. Toch brengen we 2 groepen aan en door hun relatief korte lengte geven zij meer warmte af van de groepen die aardig in de buurt van de 100 meter lengte komen. We moeten er wel rekening mee houden dat als we gaan koelen dat we deze 2 groepen afsluiten, want anders wordt het wel snel heel koud
in de badkamer. Na 2 weken lekker doorwerken, maar dan wel op ons tempo, ligt de vloerverwarming van de daketage er in. Mochten ze nu ineens een gaatje hebben om bij ons de zandcementvloer aan te brengen, dan zijn wij er in ieder geval klaar voor. We moeten nog wel even opruimen en het systeem vullen en aansluiten. Terwijl Marjon begint met opruimen, vult Lex de vloerverwarming en controleert deze op lekken. Dan kan de vloerverwarmingsverdeler ook elektrisch worden aangesloten. We plaatsen een
(tijdelijke) thermostaat en een speciale schakelunit die 2 etages extra kan aansturen. Nu kan de verwarming ook hier werken en daar krijgen we gelijk spijt van, want zonder zandcementvloer wordt er direct veel warmte afgegeven en is het gelijk behoorlijk warm op de etage. nadat het systeem is ingeregeld is de temperatuur een stuk beter. We kunnen nu eigenlijk niets meer doen op de etage, totdat de zandcementvloer ligt en is gedroogd. Tijd voor een nieuwe klus. We overleggen wat we nu het beste kunnen gaan doen, want
er zijn honderden klussen die we kunnen oppakken. Maar er is één klus die we eigenlijk al lang wilden doen, maar ook eigenlijk niet durfden doen vanwege alle consequenties die deze klus heeft. We besluiten dat de voordelen, zeker met Kerst in aankomst, groter zijn dan de nadelen en gaan het gewoon doen. We hadden er al vaker over gesproken, dus een soort rudimentair plan was er al. En het plan begint met het herschikken van de meubels in de kelder. De tafel met computers moet verplaatst van onder het
trapgat naar de hoek en de slaapbank die hier stond komt bij het trapgat. Verder moeten we een beetje indikken en nog wat spullen verplaatsen. maar dan is er ruimte voor een TRAP. Heel voorzichtig breken we de eerste plaat los van de afdekking van het trapgat. Als de eerste plaat er af is, is goed te zien hoe we dit ooit met Jan gemaakt hebben en zijn weer verbaasd dat hier allemaal mensen tegelijk met een ruit van 200kg op gestaan hebben. Gelukkig is dat toen wonderwel goed gegaan. We weten niet of we nu boven of beneden
moeten kijken door deze opening, maar besluiten gauw verder te gaan met het wegnemen van de volgende plaat. Als de platen weg zijn stroomt het extra daglicht de kelder binnen, die hier gelijk nog lichter door wordt. Nu kunnen we ook voor het eerst zien of het trapgat in het beton goed zit ten opzicht van het houten frame. Door de afdekking van het trapgat was dit ook tijdens de opbouw van het houten frame niet te beoordelen. Je begrijpt dat Lex zich hier behoorlijk zorgen over gemaakt heeft en gelukkig bleek dit niet nodig. Natuurlijk
zit er wel iets verschil, maar dit is goed weg te werken en zal dadelijk nauwelijks nog te zien zijn. Pff, gelukkig maar. Als we vanuit de kelder omhoog kijken zien we pas hoe hoog 3 etages eigenlijk is en dan is de hoogte nog beperkt door de tijdelijke vloer bij de daketage. Imposant, laten we het zo maar noemen. Nu de trap. We hebben in de aanbieding bij een lokale bouwmarkt ooit 2 vuren houten zogenaamde molenaars-trappen gekocht. In de uiteindelijke trap komt na een korte steektrap een bordes en dan weer een steektrap naar de volgende
vloer en dan nog een keer voor de andere etage. Vol enthousiasme begint Lex te rekenen en te tekenen hoe lang de steektrappen dan worden en nadat hij denkt dat hij het weet, gaat de zaag in de bomen van de trap en worden de 2 steektrapjes gemonteerd. Eén van de steektrappen wordt in de kelder gehesen en dan kan deze geplaatst worden en weten we hoe groot het bordes moet worden. He???? Oeps.... de trappen zijn zo steil, dat het bordes bijna driekwart van het trapgat gaat vullen. Ja, dan blijft er
weinig ruimte voor gebruik van de ruimte in de kelder over Opnieuw rekenen, nu rekening houden met de steilheid van de trap en volgens ons, kan een hele trap zonder problemen geplaatst en (nog belangrijker) gebruikt worden. Gelukkig was de aanbieding toentertijd zo scherp dat we 2 trappen hadden gekocht. Vol goede moed monteren we trap 2. En nadat hij is gemonteerd laten we hem in de kelder zakken. Rechtopstaand is hij zeker lang genoeg. We verplaatsen hem naar de kant en laten hem langzaam en voorzichtig
onderuit zakken. als de treden waterpas liggen staat de trap goed, maar hoe hoog is hij nu? De bovenkant van de trap lig precies gelijk met de bovenkant van de betonvloer en de laatste trede steekt halverwege de betonvloer. Mooier kan bijna niet. Nu hoeft de trap alleen nog vastgemaakt te worden. Voor de zekerheid schroeven we de trap met wat klosjes tegen de muur van de bijkeuken en zetten hem met hoekplaten vast tegen de betonvloer. Om alles uit te sluiten zagen we een plank op lengte en leggen deze tussen trap en buitenmuur.
Behalve Jussie hoeft nu niemand meer naar buiten om naar boven of naar beneden te gaan. Voorlopig een hele verbetering.

Nu de trap staat zien we ook wel een groot gat waar makkelijk iemand in kan vallen en met Kerst komen er best wel wat mensen langs. Dus voor de Kerst moet hier nog wat gebeuren. Bij de trappen zat nog een stuk ongebruikte leuning. We beginnen met dit stuk te monteren tussen de trap en de kolom. Dat stuk is alvast veilig (binnen redelijke marges natuurlijk). Van de kolom naar de muur komen wanden, dus als we het veilig willen hebben kunnen we het beste gelijk wanden plaatsen. Materiaal hadden we besteld, maar was nog even niet geleverd. Bellen en nog een keer bellen en het wordt 16 december geleverd, lekker op tijd maar het is niet anders. Als we de wanden maken moeten we gelijk aan de bedrading werken, want anders is het hiervoor te laat. Beginnen met de schakelaars voor het licht op de trap in de kolommen. We hebben dit boven al gedaan, dus dat gaat redelijk snel. We kunnen verder met het hout dat we nog hebben om vast een raamwerk te maken. Dan wordt het hout geleverd en kunnen we echt de eerste muur bij het trapgat maken. Dat
verandert de hele etage, ineens krijgt de etage meer vorm en kan je echt gaan zien hoe de woonkamer er uit gaat zien. We houden gelijk rekening met het bordes van de trap, dat aan deze wanden komt te hangen. Omdat we niet weten hoe hoog dat exact komt en hoe diep het wordt brengen we extra staanders aan, zodat we nu op elke hoogte om de 20cm hout hebben om het bordes aan vast te schroeven. De andere wand is iets lastiger omdat hier veel leidingen lopen. Maar ook deze wand zit er redelijk snel in. We hebben een echt
trapgat. Nu kunnen/moeten we de wanden bekleden met gipsplaat om dadelijk de stopcontacten in één keer goed te kunnen plaatsen. We trekken kabel voor de satellietschotel en trekken die, via een splitter, gelijk door naar de slaapkamer. Met wat hengelen lukt het om de benodigde kabels door de buitenwand in de gaten voor de stopcontacten te krijgen. Maar we willen ook gelijk kabels voor de speakers trekken, dus het wordt nog een heel gepuzzel en we trekken ook hiervoor de eerste kabels. Maar we moeten nu wel
stoppen om in alle rust de benodigde voorbereidingen voor Kerst te doen. Dus dit was het laatste klusje in 2015. Terwijl wij inkopen voor Kerst aan het doen zijn, staan onverwacht broer Ed en neef Milo voor de deur. Zij komen als verassing op Lex zijn verjaardag langs, met een grote bos bloemen en een enorme overheerlijke zak doppinda's uit Maastricht mmmmm.
De volgende dag opnieuw boodschappen doen, gelukkig is alles in Luxemburg gewoon open. Na de boodschappen beginnen we met de Kerst versiering. Maar eerst al het gereedschap aan de kant en opruimen, een karwei op zich. Dan brengen we de loungeset uit de tuin naar binnen en halen de kussens uit de garage, dat ziet er gelijk wel heel gezellig uit. Een kerstboom hadden we al gekocht en die mag nu naar binnen. Eindelijk kunnen we de al een jaar geleden gekochte nieuwe lampjes voor in de boom gebruiken. Langs de balken hangen we weer slingers van kersttakken met lampjes en ook langs de trapleuning. Dan nog wat extra lampjes, de kerstboom verder versieren en waar mogelijk kaarsen
plaatsen. En waar kaarsen te gevaarlijk zijn kaarsen met ledlampjes. Voor de kinderen hebben we wat kadootjes gekocht die we inpakken en onder de kerstboom leggen. Alles snel opgeschreven, maar we zijn hier 2 dagen mee bezig geweest. Maar het ziet er supergezellig uit en we gaan gelijk op de bank zitten genieten. Eerste kerstdag zijn Inge, Arian en Mark er. Tweede kerstdag worden zijn Eelko, Mischa, Robin en Mark er. Het was beide dagen super gezellig.
Voor dat we naar Frankrijk afreizen voor oud en nieuw met Bart, Jacques, Martin en Joke komen Marjon haar nicht Tecla en Jan langs. Die hebben een huisje in de buurt gehuurd (nou ja in de buurt op een kleine 100km afstand) maar maken van de gelegenheid gebruik om even te komen kijken, alweer een gezellige middag. Dan doen we de laatste voorbereidingen en gaan we opgewekt op reis naar de Dordogne. We wensen iedereen een heel gelukkig nieuwjaar en gaan met het blog verder op het nieuwe tabblad "2016". Tot in het nieuwe jaar.
het nog steeds prachtig weer is, is het zonde om binnen te werken, dus maar weer een dagje aan de muur van plantringen naast het huis. Helaas moet de grond achter de muur inklinken, dus kunnen we voorlopig niet verder. Jammer, want ook dit ziet er weer beter uit.
Dan zijn de kersen aan de bomen bij ons en de buren rijp. We hebben hier al een keer jam van gemaakt, dus we plukken snel een tak een beetje kaal en kunnen aan de jam. De kersen zijn meer pit dan vlees, maar eerst koken en dan met een vergiet en een
pollepel krijgen we een mooie pan sap en vruchtvlees. Geleisuiker erbij en we hebben weer een aantal potjes kersenjam.
Mede omdat internet via de satelliet erg weersgevoelig is en ook nog een datalimiet heeft hebben we vaste telefoon aangevraagd, in de hoop dat we ook in Kopscheid eens snel internet krijgen. Omdat we een abo kunnen afsluiten met gratis naar vaste nummers bellen in Europa kunnen we in ieder geval vast onze (zeer hoge) telefoonkosten vast drukken. De aanvraag is in april gedaan, dus op 30 juli
komen ze de kabel doortrekken naar ons huis. Omdat we wisten waar de telefoonkabel lag, hadden we vast een mantelbuis ingegraven, dat maakt het vast eenvoudiger. Helaas was de kabel toch moeilijk te vinden en hadden we weer een enorm gat op ons voorterrein. Nu zal de telefoon wel snel komen (het is inmiddels oktober en we hebben een brief gekregen dat we misschien eind oktober telefoon hebben pffff.) Dan maar weer boven verder, nu de waterleidingen doortrekken. Nu deze zijn aangesloten, kunnen we
controleren of alle aansluitingen en kranen etc. goed dicht zijn, want eens zijn de leidingen etc. slecht bereikbaar en kan een lek ongelofelijk veel schade veroorzaken. Maar gelukkig ziet het er goed uit.
Eelko, Mischa en Robin wilde eigenlijk voor hun vakantie bij ons langs komen, maar omdat wij toen net in Frankrijk waren, komen ze na de vakantie langs. Robin hadden we beloofd dat als ze weer een keer bij ons was, ze mocht paardrijden bij de manege verderop in het dorp. Nu zijn ze er, het weer is prachtig dus...
Maar de vraag is natuurlijk of de manege nu wel gelegenheid heeft. Als eerste hier langs en natuurlijk is er gelegenheid. De manege- eigenaresse zelf niet, maar haar dochter vast wel. Die zou in de loop van de ochtend wel even langs komen. En inderdaad binnen een uur komt ze langs en met een kwartier gaan ze rijden. Robin moet eerst mee om de paarden uit de wei te halen en dan gerei uitzoeken en paarden optuigen en en en. Gelukkig is het mooi weer want met z'n allen liggen we wel een uur te wachten voordat er gereden wordt. Maar dan wordt
er ook een mooie tocht door de natuur gemaakt, die als we Robin goed hebben begrepen zeker voor herhaling vatbaar is. Leuk dat ze het haar zin heeft gehad en wie weet .... Mischa wil ondertussen met zijn speciale fiets op pad en op de GPS hebben wij nog een route staan, waar wij meer dan een uur over lopen. Mischa is dus binnen 10 minuten terug. Maar wel een leuke tocht dus hij gaat nog een keer. Op zondag gaan we met Mischa naar Malmedy waar een speciale down-hill track is. Wij durven amper naar beneden te kijken,
maar Mischa crost al naar beneden en komt wat later weer omhoog met de sleeplift. Hij is hier wel een dagje zoet.
Maar er moet natuurlijk ook gewerkt worden, met het prachtige weer wel een buitenklus graag. Gelukkig is er nog steeds de berg grond in de tuin die op de helling voor het huis gebracht moet worden. Eelko en Mischa scheppen en kruien dat het een lieve lust is en de berg grond is inmiddels behoorlijk afgegraven. Er rest nog een klein bergje voor de liefhebber die wel een keer zin heeft in scheppen. Wat de dames
ondertussen doen weet ik niet meer, maar ik geloof dat de foto met hard werkende Eelko en Mischa wel iets verraad. Wat kunnen we beter doen met dit prachtige weer dan lekker de BBQ weer eens aansteken en heerlijk in de tuin eten.
Maar ook voor Eelko en de kinderen komt een eind aan de vakantie en nadat we ook nog een keer uitgebreid schnitzels zijn wezen eten, gaan ze weer naar huis.
We zijn weer even alleen, maar niet voor lang. Peter die Marjon al kent sinds ze samen in dezelfde schoolklas hebben
gezeten komt ook langs. Uiteraard op de motor. Eindelijk hebben we een slachtoffer om te helpen met het aanbrengen van de laatste stuclaag op de garage. Na 2 dagen werken zijn ook de laatste 2 wanden van de garage gestuct en is deze helemaal klaar. Helemaal??? nee er moet nog een klein beetje geschilderd worden, maar de verf is op en dat moet dus even wachten totdat we in Nederland weer verf hebben gekocht.
Dan horen we dat Mark ook nog een paar dagen langskomt en zijn we ineens met 3 man sterk en kunnen we een echt grote

klus aanpakken, die zelfs met z'n tweeën niet goed te doen is. We gaan de vide bekleden met gipsplaten. Eerst de steiger helemaal opbouwen. Dan moet er een kabel getrokken worden naar de dakramen. Deze dakramen laten zoveel zon door dat als het warm is, hier nog een hele hoop extra warmte door naar binnen komt. Voor gewone gordijntjes is het veel te hoog, die kunnen we nooit meer dicht of open doen. Er zijn electrisch bedienbare te krijgen, maar is er wel stroom nodig, dus een kabel trekken. Dan onder de isolatie de speciale
folie aanbrengen en alle naden zorgvuldig dichtplakken om zelfs de kleinste tochtgaatjes te dichten. Lekker zo hoog op een wiebelende steiger. Maar nog veel lekkerder als we eindelijk die isolatie hebben weggewerkt, want daar blijft altijd van die irriterende jeukende deeltjes uitvallen. Het zijn hele lappen folie die verwerkt moeten worden. Gelukkig is Peter heel handig in het geven van aanwijzingen, dus het kan haast niet fout gaan. Ook om de balken moet zorgvuldig gewerkt worden, want het is echt heel belangrijk dat alle
gaatjes, speetjes en kiertjes zorgvuldig dicht gemaakt worden. Er wordt veel gezweet, maar of het nu angstzweet is van het werken op de hoge steiger, het zo ongelofelijk mooi weer is of van het harde werken, laten we maar even in het midden.
Nadat de folie is aangebracht kunnen de latten worden aangebracht, waar de gipsplaten op bevestigd gaan worden. Dezelfde procedure als in de andere ruimten, maar nu alleen wat hoger (en op een wiebelende steiger). Maar met z'n drieën gaat het wel lekker vlot en hoef je
niet telkens naar benden om een lat op maat te maken, of schroeven of zo iets te halen. Terwijl Lex met knikkende knieën op de steiger staat, proberen de andere heren de moed er in te houden door te pas en te onpas grappen en grollen te maken. Op de foto is goed te zien dat Mark in ieder geval een hoop plezier heeft gehad en eerlijk is eerlijk, we hebben enorm veel gelachen. Echt heel veel gelachen, ten koste van alles en iedereen, maar zoveel plezier maakt het werken wel heel erg leuk. En dat was eigenlijk misschien wel het aller leukste




Ondertussen hebben we ook de nageleverde oven binnen gekregen en nadat we een kastje getimmerd hebben voor in de keuken in de kelder nemen we hem gelijk in gebruik. Marjon haalt snel alle spullen voor eigengemaakt pizza en vol

Dan gaan Jan en Annemiek met dat leuke VW-busje op vakantie en komen als eerste bij ons langs. Uiteraard met hazelnoot-slagroomtaart. Als we nu iets missen uit Den Haag is dat het wel. We kletsen

Weer met z'n tweeën gaan we verder met de gipsplaten. We hebben inmiddels dat hele lange stuk van het dak afgewerkt met folie en helemaal afgeplakt. Nu de latten aanbrengen, maar die zijn helaas al snel op. Alleen latten laten bezorgen is ook zo wat en de latten zijn ruim 4 meter lang, dus veel te lang voor onze auto's. Maar Marjon heeft een cabrio en daar kan het










Na veel gezelligheid gaan Lex en Mark gauw verder met de balkons. Het balkon aan de tuinzijde komt helemaal goed uit en de afstanden links en rechts zijn ondanks de


Dan weer verder met de gipsplaten tegen het dak. Omdat we al zoveel hadden gedaan en voorbereid, zijn we vrij snel uit de vide en in de slaapkamer. Het is echt een enorme lengte. Maar met elke plaat komen we 60 cm dichter bij het eind van dit deel van het dak en dat duurt, zo te zien aan de foto, niet lang meer.

Dan weer even wat anders. Op de Mezenlaan hadden we een boompje met hele zachtgroene, bijna gele bladeren. Die zag er de hele zomer uit alsof het net lente was. Die hebben we dus geprobeerd hier ook te krijgen. De kweker had hem niet, maar kon er misschien aan komen. Ineens dus een telefoontje dat hij er één heeft voor ons. Dus snel naar de kweker en een mooi plekje uitzoeken. Voor de badkamer en net naast de parkeerplaats leek ons een mooi plekje. Hier dus een groot gat gegraven en volgestort met aarde en daar staat ie dus, onze lenteboom. En om af te sluiten een foto van ons huis met balkon vanuit de tuin. We gaan gauw weer verder.
















We zijn naar Den Haag geweest voor de verjaardag van Mark en hebben natuurlijk weer veel inkopen gedaan van zaken die we bij ons minder makkelijk, of niet, kunnen krijgen. We hebben onder andere een verwarmingsradiator voor de garage meegenomen. Omdat we verwarmen via de warmtepomp hebben we CV-water van maximaal 40 graden en dit alleen als het buiten echt flink vriest. Een gewonde CV-radiator kan met deze lage temperaturen niet goed verwarmen, dus moest er een speciale lagewatertemperatuurradiator


Nu de klus in de garage geklaard is, op naar de volgende klus. Alle muren op de etage zijn bekleed met gipsplaat, behalve een klein stukje naast de deuren naar het balkon.



ineens een hele wand. Het is niet alleen veel rustiger voor de ogen, maar het geeft











Met de reststukken isolatie van het dak, isoleren we het bad. Dat ruimt lekker op en hopelijk blijft het bad dan ook langer

Het is inmiddels eind oktober en volop herfst.

de nodige balkjes zijn aangebracht, kan ook de achterwand dichtgemaakt worden. Wel jammer dat we geen platen meer hebben en moeten we wachten tot we een wat grotere bestelling hebben. Wel kunnen we verder met de douchedrain. Deze moet ook nog definitief geplaatst en aangesloten worden. Ook hier hebben we al een begin van riolering gemaakt, maar we moeten nog heel wat meters buis leggen. Als hij is aangesloten proberen we hem uit of er geen lekken zijn en... blijkt de stankafsluiter niet te passen. Zo easy blijkt





Het begint boven steeds leger te worden en beneden steeds geordender. De steiger zetten we in de ruimte met de schuifdeur, waar dadelijk een badkamertje komt maar waar we voorlopig nog niet bezig zijn. Ook weer van de vloer en gelijk alle onderdelen van de steiger bij elkaar. Het begint boven nu echt leeg te worden en we maken van de gelegenheid gebruik om even wat foto's van deze situatie te maken. Dat zien we

Nu kunnen echt niet anders meer dan aan de vloerverwarming gaan werken. Als eerste moeten we nadenken hoe de noppenplaten voor de ventilatie gelegd moeten gaan worden. Het blijkt het handigst te zijn als deze door de vloer tussen kantoor en slaapkamer komen. Maar daar hadden we geen rekening mee gehouden, dus moeten we hier een sleuf maken. Gelukkig blijkt dat redelijk mee te vallen en komen we slechts één schroef tegen bij het zagen. Nu een andere





We hadden voor elke etage al een verdeling gemaakt in groepen en gaan volgens deze tekening aan de gang. We werken om en om, eerst begint Lex met het uitleggen van de verdeler naar de kamer en de eerste ronde in de kamer. Dan gaat Marjon verder met het leggen van de tweede ronde en gaat verder met de volgende ronde tot zij




















Behalve Jussie hoeft nu niemand meer naar buiten om naar boven of naar beneden te gaan. Voorlopig een hele verbetering.







Voor dat we naar Frankrijk afreizen voor oud en nieuw met Bart, Jacques, Martin en Joke komen Marjon haar nicht Tecla en Jan langs. Die hebben een huisje in de buurt gehuurd (nou ja in de buurt op een kleine 100km afstand) maar maken van de gelegenheid gebruik om even te komen kijken, alweer een gezellige middag. Dan doen we de laatste voorbereidingen en gaan we opgewekt op reis naar de Dordogne. We wensen iedereen een heel gelukkig nieuwjaar en gaan met het blog verder op het nieuwe tabblad "2016". Tot in het nieuwe jaar.
En toen ging het steeds meer op een huis lijken. Wow, wat gaaf!
BeantwoordenVerwijderenGoed bezig! *knuffel*